Ooievaars op Natuurpark Vrije Geer-deel 2

En nu zelfstandig worden
Dit jaar is nog maar één van de vier palen op het natuurpark bezet. Dat blijkt erg handig voor het Slotense ooievaarsgezin. Zo konden de ouders steeds vaker vanaf een andere paal afstand nemen van hun jongen, maar ondertussen nog wel alles in de gaten houden. En hun kroost kreeg op deze manier de kans om geleidelijk te wennen aan zelfstandigheid. 

Beide ouders hebben het nu zichtbaar zwaar met het aanvoeren van voldoende voedsel voor de enorm gegroeide ooievaarsjongen. Omdat hun kroost zoveel eet, gaan ze nu ook allebei tegelijk weg om te jagen. De jongen zijn dan ook niet langer zo kwetsbaar dat het nodig is dat een van beiden toezicht houdt. (Toch mooi hoe Moeder Natuur hier allemaal in voorziet.) Je ziet papa en mama allebei vermageren en ze gunnen zichzelf ook weinig tijd om hun verendek te onderhouden. 

Van paal naar paal vliegen
De 'kleintjes' wapperen ondertussen fanatiek met hun vleugels. Op die manier oefenen ze hun spieren en wennen ze aan de vliegbewegingen. Op de foto is goed te zien dat de vogel die oefent dat heel goed doet: hij of zij komt al van de grond! Overigens, omwille van de ruimte kunnen ze natuurlijk niet alle vier tegelijk oefenen. Dan zouden die vleugels met elkaar in aanvaring komen...

Nu zie je soms ook al hoe de jonge tienerooievaars 'overhopsen' naar een andere paal. Wel zo handig, omdat ze dan geen hoogte verliezen en daardoor makkelijker weer weg kunnen vliegen. Als ze dat onder de knie hebben, kunnen ze veilig afdalen naar het omliggende weiland. Daarvandaan kunnen ze dan oefenen in het opstijgen om dan weer te landen op het zes meter hoge nest. Kortom, er zijn drukke en avontuurlijke tijden aangebroken voor het ooievaarsgezin.

En dan...
Ze lijken bijna een komisch kwartet, zo met z'n viertjes... Nog even kunnen we ervan genieten dat ze met z'n vieren bij elkaar op het nest zitten. Dan gaan ze uitvliegen. Eerst zullen ze korte vliegtochten gaan maken en keren ze snel weer terug naar hun vertrouwde paal. Die reisjes zullen komende maanden steeds verder en langer worden... Ze gaan dan bijvoorbeeld ergens anders overnachten en keren dan een dag of wat later weer terug naar hun veilige nest om daar even van bij te komen... Totdat het straks tijd is voor het echte afscheid.

Dan trekken ze waarschijnlijk naar Spanje om daar te overwinteren. Als ze over twee jaar weer terugkomen, zijn hun geslachtsorganen inmiddels ook ontwikkeld. (Dat is nu nog niet nodig. "Nu zou dat alleen maar onnodige ballast op hun lange vliegreis naar Spanje zijn", zo vertelde ringer Engbert van Oort in juni. En wie weet zien we ze ooit weer terug op ons mooie Natuurpark Vrije Geer. We gaan ze volgen. Dat kan nu, omdat ze geringd zijn. Mocht de beheergroep nieuws over hen ontvangen, dan zullen wij dat uiteraard delen met de lezers van de Westerpost.

Bericht over ooievaar 4E 101
Nu 'onze' Vrije Geer-ooievaars geringd zijn, kunnen we ze volgen! Er kwam via onze ringer Engbert van Oort een berichtje binnen over de ooievaar, die op 16 juni als eerste geringd is op Natuurpark Vrije Geer. Op 22 juli is deze ooievaar gevonden in de Eksterstraat in Badhoevedorp. Hij was zo verzwakt dat hij door mensen gepakt kon worden. Engbert vertelt dat dit een bekend fenomeen is: "De vogels komen blijmoedig van het nest af. Tot die tijd is er eten voor hen gehaald. Dan moeten ze plotseling zelf voedsel zien te vinden en voor sommige ooievaars is die overgang - om plotseling op eigen poten te staan - nogal heftig. Daarom is de adolescente ooievaar door de Dierenambulance meegenomen en naar het vogelhospitaal in Haarlem gebracht. Toen hij daar gezond bleek, is hij naar het ooievaarsbuitenstation van Rotterdam gebracht. Daar hebben ze hem eerst volgestopt met eten, zodat hij op krachten kwam. Daarna hebben ze hem ondersteund om voor zichzelf te leren zorgen. Aangesterkt is hij vervolgens met andere jonge ooievaars, die ook door voedselgebrek in Rotterdam waren afgeleverd, op de wieken gegaan. Nu is hij waarschijnlijk samen met zijn nieuwe vrienden op weg naar Spanje. Eind goed, al goed." Wat leven we toch in een mooi land dat dit allemaal mogelijk is...

Klik hier voor deel 1.