In 1970 was in de kerk de hoeksteen een jongerencentrum gevestigd. Ik heb er goede herinneringen aan want we hebben er heel wat af geknutseld. Voor de oudere jeugd werd er ook vermaak georganiseerd doch dat kon wat minder op de goedkeuring van de kerkenraad rekenen.
Na een periode van spanning en dreigend ontslag van de jongerenwerker gingen de jongeren over tot de bezetting op oudejaarsdag 1971. De politie liet het er niet bij zitten en nog diezelfde nacht werd het pand ontruimd.
De jongeren hadden hier niet op gerekend en wisten niet goed wat te doen. Ten einde raad kwamen ze naar ons huis toe om hun verhaal te kunnen doen. Wij, een gezin met jonge kinderen stonden op het punt om naar bed te gaan, doch van het ene moment op het andere moment zat het huis vol. Als jongen van 15 jaar oud toch wel spannend.
Het conflict escaleerde steeds verder en er kam een heuse bemiddeling vanuit de provinciale commissie voor bezwaren en geschillen. De uitspraak was kort samengevat dat het bestuur, waar mijn moeder in zat, vervangen moest worden vanwege het overschrijden van de zittingsduur, doch ook dat de jongerenwerkers correct in dienst waren en dat er een deugdelijke huur-relatie was met de eigenaar van de kerk, de kerkenraad, zodat sluiting niet opportuun was.
Dat door al deze gebeurtenissen de Hoeksteen en de jongeren zich konden verheugen op meer dan gemiddeld de aandacht van de landelijke kranten betekent dat nu deze gebeurtenis nog beschreven kan worden omdat ik vele artikelen vond in de nalatenschap van mijn ouders.