Jan van ZijpSneeuw
Ik denk nog weleens terug aan die echte winters die we in de jaren 50 en 60 hadden. Die winters waarin het streng vroor en we getrakteerd werden op een flink pak sneeuw wat dagen bleef liggen. De Albardagracht vroor al snel dicht en maakte schaatsen en sleeën mogelijk. Ik kon dan niet wachten tot ik de slee weer uit de box kon halen. De voorpret begon dan meestal al 's avonds wanneer ik in mijn bed lag. Ik deelde een stapelbed met mijn jongere broer en ik lag boven en had daardoor zicht op het raam. Zelfs met de gordijnen dicht kon je toch de witte lucht en gloed van de sneeuw waarnemen op de plekken waar de lantaarnpalen stonden. Ik deed de gordijnen dan open en lag dan een tijdje naar buiten te kijken naar de witte tuinen, en dijken. Alles was ondergesneeuwd. De sneeuw kwam met pakken naar beneden. Het verlangen om buiten in die maagdelijke sneeuw te lopen en daar mijn voetstappen achter te laten was op zo'n moment heel sterk. De volgende morgen als ik opstond om naar school te gaan was het gelukkig nog precies hetzelfde. Het sneeuwde nog steeds. Ingepakt met sjawl, dikke jas en kaplaarzen aan, liep ik naar mijn school toe. Onderweg kwam ik vriendjes tegen en begon het sneeuwballengevecht. 's Middags wist ik niet hoe snel ik weer naar huis moest komen om eindelijk de slee te kunnen pakken. Dit resulteerde in dijkie op en dijkie af, onvermoeibaar, tot ik moest eten. Ik ging alleen of samen met mijn broer de dijk af want je moest toch per slot van rekening alles delen.
's Avonds viel ik vermoeid van al dat rennen, klimmen en de frisse buitenlucht in slaap.
Okko Steensma, 22 december 2008
Dit is één van de vele reacties op het verhaal 'I.p.v. hangplekken speelden wij op de dijken en de rolschaatsbaan'
(klik op de rode link om het verhaal en alle reacties te lezen. Het is de moeite waard!)
De liefste juffrouw van de 3de lhno
Hoi Marga Melchers, eindelijk heb ik u gevonden. U was mijn liefste en mooiste juffrouw van de lhno op de Burgemeester de Vlugtlaan. In 1972 kwam ik op die school en al gauw kwam ik erachter dat die school niks voor me was,ik was ook wel een ettertje op die school, een rebelse meid. Alleen bij u voelde ik me op me gemak en ik zal eerlijk zijn schrik niet, later kreeg ik een gevoel van verliefdheid op u. Ik schrok me dood want toen was homosexualiteit dat bestond toen niet. Maar als ik nu zie op de foto heb u nog steeds een open en stralende uitstraling (natuurlijk ben ik niet meer verliefd op u). Ik wou u dit laten weten omdat de eerste liefde en dan nog op een vrouw die vergeet ik nooit meer. Marga Melchers leuk om u gevonden te hebben en ik wens u alle goeds.
Doeg Doeg
Brenda Trubendorffer, 27 Dec 2008
Deze reactie kwam op het verhaal 'Een okkel op het voorhoofd'
(klik op de rode link om het verhaal te lezen.)
Gepubliceerd: 28 december 2008