Herinneringen van een 'oudgediende' Diender (3)

Verteller: Barteld Plenter
6 Fans
Slotermeer

Eind jaren 60 kwam er versterking aan het bureau Van Deijssel, bestaande uit personeel van de Rijkspolitie van overal uit het land. Deze, veelal oudere wachtmeesters, keken zich de ogen uit over de hoeveelheid werk welk er door de Amsterdamse agenten moest worden verricht. En omdat ze alleen als waarnemers op de surveillanceauto’s mee mochten, (ze waren niet verzekerd om als chauffeur op te treden) blééf het meeste werk ook op de Amsterdamse agenten neerkomen.

Voorkant politiebureau Lodewijk van Deijsselstraat Foto: bron en datum onbekend.

Voorkant politiebureau Lodewijk van Deijsselstraat Foto: bron en datum onbekend.

Alle rechten voorbehouden
Wie appelen vaart ...

Toch had het soms ook wel eens een aardige bijkomstigheid: Ik was een keer met mijn gezin op weg naar Drenthe, mijn geboortegrond. Tussen Beilen en Westerbork had ik een snelheidsbord dat verscholen was tussen wat bossages niet gezien. Na een bocht in de weg kreeg ik een stopteken van een wachtmeester van de Rijkspolitie, die me mededeelde dat ik te snel had gereden en dat ik me moest melden in een schuur waar iemand anders een proces-verbaal zou opmaken. Ik ging met mijn rijbewijs de schuur binnen om me daar te melden.
Wat schetst mijn verbazing toen ik werd ontvangen met: “He Plenter , wat doe jij hier?”. Het bleek wachtmeester Rozema te zijn waarmee ik een week eerder op de surveillanceauto had rondgereden. Het vervolg vertel ik U lekker niet maar,… “Hij die appelen vaart…”enz.

Eet smakelijk

Later werden de Rijkspolitiejongens vervangen door personeel van de Marechaussee. Deze waren wel verzekerd en deden dus dezelfde werkzaamheden als wij van de gemeentepolitie. Aanvankelijk waren deze allemaal tijdelijk aan de 'Lodewijk' gedetacheerd en werden ze ondergebracht in de Oranje-Nassau kazerne van de Koninklijke Landmacht in Amsterdam. Van hieruit werd ook hun eten geregeld dus elke dag kwam er een wagen die een kist met lunchpakketten bracht, bestemd voor de marechaussees die dienst hadden.
Als er echter van deze mensen verlof had of anderszins afwezig was, werd er evengoed een lunchpakket gebracht zodat er altijd wel een paar pakjes brood over waren. Nu was er een HivP, (Hoofdinspecteur van Politie) die rond de middaguren de wachtkamer binnenstiefelde en dan één van deze pakketten stiekem meenam.
De overgebleven lunchpakketten werden meestal achter in de gang in een kast bewaard en een paar dagen later - beschimmeld zoals te verwachten was - opgeruimd.
De meeste dienders wisten van de handelingen van de HivP.
Door een “onverlaat” zijn op een goeie dag de verse pakketten vervangen door de beschimmelde. En ja hoor, daar kwam ie weer. Met een pakket onder zijn jasje naar boven naar zijn eigen kamer, om even later briesend de wachtkamer binnen te stormen. Niemand wist natuurlijk wie de pakketen verwisseld had. Maar de Hivp. nam in het vervolg toch zelf maar weer brood mee van huis…

Lees ook deel 1 en deel 2.

Gepubliceerd: 3 juni 2008

Alle rechten voorbehouden

1403 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Karin

Visjes kijken.

Ik herinner me nog dat mijn vrinden en ik toen we klein waren altijd visjes gingen kijken in het bureau Lodewijk v Deijssel. Mijn buurman destijds was rechercheur daar. Meneer Schuchart als ik het goed schrijf

Reinier

Bovenburen

In ons trapportaal in de Nieuwenhuysenstraat hadden we bovenburen met 2 honden. Ze waren soms hele weekenden weg, en die honden bleven janken, tot ze thuis kwamen. Gek werden we ervan, op een dag ging mijn vader naar bureau Lodewijk v Deysel om beklag te doen. Hij was echter vergeten dat de buurman hoofdagent was. Dus wie kwam naar de balie? Hij heeft bij agent Kniepstra, toen verloren sleutels aangegeven! En oh ja, zijn zoon zat bij de fanfare met trompet. Later hartelijk om gelachen....

geert lebbing (kunst-&stadswerk)

kunst in kaart

Pieter, nee die bakstenen vogels zijn niet van Krop (die de leeuwen op de Dam overigens ook nite maakte, dat was Raedecker).
Maar nog een vraag over het politiebureau. Aan de wnd van een trappanhuis moet een kunstwerk van de befaamde kunstenaar Carel Visser hebbe gezeten, ik vermoed dat het om een zwart stalen ding gaat. Bij de verbouwing verleden jaar is het ' zoekgeraakt', navraag door het stadsdeel werd nagerechercheerd (!) en bleek de aannemer OOijevaar het ' afgevoerd' te hebben.Mijn vraag: wie heeft foto's van dit kunstwerk?

Bezoeker

Geert

Ik kreeg van een nichtje van mij een tip, het lijkt een beetje op werk van Hildo Krop, hoewel dit figuur niet zo robuust is als zijn bekendere werk o.a meisje met paard op de brug van Berlage en de leeuwen bij het monument op de Dam, maar ten tijde van de bouw van het Bureau was hij stadsbeeldhouwer van Amsterdam. Het lijkt me wel een door typisch Amsterdamse school beïnvloed werk.

Bezoeker

Geert

Sorry Geert, op geen van de twee vragen van jou kan ik een antwoord geven, wel ken ik het reliëf, heb er vaak genoeg voor gestaan als kind.

Geert Lebbing

vogelreliëf

Misschien weten de heren Plenter zich te herinneren dat er in de gevel aan de zijde van de Van Moerkerkenstraat 17-19 een bakstenen reliëf zat (en nog steeds) zit. Het is bij de bouw in 1956 gemaakt. Niemand weet meer welke kunstenaar dit (mooie) ding gemaakt heeft. En dat zou ik graag willen weten. Net zo benieuwd ben ik overigens naar de naam van de onbekende, vrouwelijke architect (van Publieke Werken?).
Voor een afbeelding: zie www.kunst-in-kaart.nl en zoek naar 0070Q