Een klem om je schedel – Deel 3

Goede en foute mensen

Verteller: Otto Klap
1 Fan
Amsterdam

Een interview met Otto Klap (1925). Otto woont sinds 2011 in Nieuw-West, in de Jan van Zutphenstraat, Osdorp. Daarvoor woonde hij vanaf 1945 in de Oranje Nassaulaan aan het Vondelpark. Tijdens de oorlog studeerde hij aan het Utrechts conservatorium en pendelde tussen Utrecht en Amsterdam. Hij was violist en is dirigent. In het derde deel van het interview haalt Otto herinneringen op aan de bevrijding, goed en fout.

Oorlogsmonument Amstelveenseweg (met gewiste naam) Bron/copyright: Geert Bonstra

Oorlogsmonument Amstelveenseweg (met gewiste naam) Bron/copyright: Geert Bonstra

Alle rechten voorbehouden

De bevrijding
Ik weet niet precies waar ik was op het moment van de bevrijding. Heel bizar. Ik was wel in Amsterdam. Ik heb een feest gezien op de Prins Hendriklaan. Dat was waarschijnlijk die avond van 5 mei.
Aan de Amstelveense weg, op een muur tegen het Vondelpark aan, kwam meteen een herdenkingsteken voor verzetsstrijders. Het was in steen gehouwen, in reliëf. Direct daarna werd bekend dat een van die mannen een verrader was geweest en werd zijn naam weggehaald. Ik was toen 20 jaar. Dat maakte een erge indruk op je.

Meisjes met soldaten
Een bovenraam van het huis waar we net in waren getrokken zag uit op het Vondelpark. En daar zag je meteen al bij de bevrijding Hollandse meisjes met soldaten in het gras liggen vrijen, Canadezen waarschijnlijk. Ja wat vind je daarvan op die leeftijd? De erotiek is geloof ik bij iedere man een levend iets, bij iedere vrouw trouwens ook, dus zoiets onthou je wel. Omdat het namelijk een gekke situatie is, er is een euforie ten aanzien van die bevrijding.
Maar meisjes die het vlak daarvoor met de Duitsers aangelegd hadden... Die Duitsers waren natuurlijk ook heel onschuldige jongens. Dat systeem van Hitler was fout. Maar die soldaten waren doodgewone jongemannen van 20-25 jaar. Die kwamen dan in de bezette landen en zagen een mooie meid. Die mooie meiden hadden niks te eten, die hadden allemaal honger want al dat voedsel ging naar Duitsland. En die meisjes gingen dus met zo'n Duitser uit. Meteen na de bevrijding werd er geconstateerd dat ze in de oorlog met Duitsers gevreeën hadden en dan werden ze kaal geschoren. Ik heb het persoonlijk niet gezien, godzijdank. Een hele nare situatie is dat.

Twee meisjes in matrozenpakjes met twee militairen, 28 juni 1945 te Amsterdam Bron: Nationaal Archief, Den Haag

Twee meisjes in matrozenpakjes met twee militairen, 28 juni 1945 te Amsterdam Bron: Nationaal Archief, Den Haag

Alle rechten voorbehouden

De rat
Vlak na de oorlog ben ik aan een vrouw geraakt die de dans ternauwernood is ontsprongen. Die hebben ze toen waarschijnlijk net niet te pakken gekregen, want anders was die ook kaal geschoren geweest. Dat was toen mijn vriendin. Het was een leuke vrouw, erg mooi, en met veel talent. Wist ik toen veel.
Als je met iemand gaat dan leer je geleidelijk ook hun verleden kennen. Ze had een foto staan van een kerel. Ik kwam erachter dat die jongen in de gevangenis zat, en waarom? Hij had namelijk een Duits uniform gejat en was daarmee beslag gaan leggen op goederen van Joodse mensen. Zo'n valse rat. Zij was daar nog altijd nog een beetje verliefd op toen ze wat met mij begon, en daarom stond die foto daar.

Klik hier voor deel 1
Klik hier voor deel 2
Klik hier voor deel 4
Klik hier voor deel 5

Alle rechten voorbehouden

344 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe