Haarlemmerweg omgeving Sloterdijk toen en nu

Re: Hema

Ruud de Waard heeft gelijk in zijn reactie op deze post. Links naast het RPS gebouw en rechts naast de Boldoot fabriek was begin jaren 70 nog het administratiekantoor van de Hema gevestigd. Ik ben dit vergeten te vermelden in mijn post. Zie ook het Hema logo op het dak op de bijgevoegde foto.

foto Beeldbank Amsterdam

Re: Hema

Dag Ruud,

Ik heb daar gewerkt bij de Postgiro/RPS van eind 1971 tot midden 1973. Toen ben ik overgestapt naar het Computercentrum van de RPS in de Van Baerlestraat in Amsterdam-Zuid. In 1976 is het Computercentrum overgegaan naar de Leeuwenburg. In 1978 is het hele gebouw in de Van Baerlestraat afgestoten. Dat is nog een klein relletje geworden in de politiek, omdat de koper (een projectmakelaar) veel minder hoefde te betalen dan de werkelijke waarde van het gebouw.

Ik dacht trouwens dat in de laagbouw op de Haarlemmerweg niet de HEMA, maar het Computercentrum van de Kas-Associatie gevestigd was. Maar msschien haal ik paar jaartallen door elkaar (?)

Groeten,

Henk van Dijk

Hema

Ls 

Ik heb daar gewerkt van eind 1974 tot de verhuizing naar Leeuwenburg aan het Amstelstation.

Wat ik nog weet van deze tijd is dat het lage gedeelte dat aan de rps vast zat het administratiekantoor van de Hema gevestid was.

Vreemd dat dat nergens, voor zover ik de art. lees nergens vermeld word. Altijd erg gezellig en fijn gewerkt met ongeveer 16 man per afdelig, gs,

Tegenwoordig alles met een pc, de menselijkheid die er toen was is wel wat verdwenen in deze tijd.

Reactie op Frank Dorenstouter

Hi Frank,

Lees nu pas je reactie, kijk niet meer zo frequent op geheugen van west.

Ergens zegt jou naam me wel iets maar kan me er verder geen gezicht bij plaatsen.

Joey Selection klinkt niet geheel onbekend maar ook hierbij verder geen beelden. Vele bandjes in die tijd hadden als toevoeging Selection , van wat ik me ervan herinner.

In ieder geval de namen die jij noemt maakten vroeger inderdaad deel uit van mijn vriendenclub of bandje Space 7.

Een enkele (o.m. Gerard Blokdijk) zag ik terug op een door mij georganiseerde reunie in 2005 in Halfweg. 

Van Ben weet ik dat hij in Hoofddorp woont, Gert, zijn broer , woont bij mijn weten wederom in Geuzenveld. Jan Prins nooit meer gezien, wel gehoord dat hij door een hartinfarct was getroffen. Gerard woont in Almere, Ruud in Soest , Wim in Haarlem.

Het huisje was inderdaad een krakkemikkig geval, de keuken aanbouw scheurde bv steeds verder los van het geheel.  En het was er 's winters beren koud.  Ooit waren alle voorramen eruit gegooid door een stelletje dronkenlappen die er een feestje hadden gehad. Uit een naastgelegen loods van Hoen waar later de bandenhandel in kwam konden we complete ramen halen die we toen tegen de kapotte hadden aangetimmerd. Maar wat was het verder toch een feest om daar al die jaren te hebben mogen repeteren. Heb nog wel wat foto's liggen van het huisje aan de Haarlemmerweg 502.

Net als Fred de oefenruimte op de werf gebruikt

Hoi Fred,

Wat leuk je hier op internet weer tegen te komen. Wij hebben elkaar (m.n. in de 70’er jaren) gekend. We waren dan meestal samen met Gert en Ben Minkjan, Ruud en Wim Mulder, Jan Prins, Gerard Blokdijk, etc. Van hen heb ik sindsdien alleen Ben Minkjan nog een paar keer - heel toevallig- gezien. 

Wij, d.w.z. het bandje waar ik in speelde, Joey & Selection, hebben ook een tijdje op de werf geoefend. Helaas kan ik mij er nog maar heel vaag iets van herinneren. Wel dat het een krakkemikkig bouwsel was en dat je een stukje om het water heen moest lopen om er te komen. Wat mij nog wel bijstaat is, dat een vriend van onze zanger Rinus Linger, een zekere Hugo, een beresterke goedaardige Surinaamse Jerommeke, die vaak kurkdroog uit de hoek kwam, toen hij op een pikdonkere avond voor het eerst op de werf kwam en mijn gitaarversterker naar de oefenruimte meesjouwde, rechtdoor liep. Ik hoorde wat geklots en daarna doodkalm “o,…..ik sta in het water”, terwijl hij mijn versterker aan zijn pink keurig netjes in de lucht hield.

Opfrissertje ING

In 1979 fuseerde de Gemeente Giro Amsterdam (GGA) met de combinatie Postgiro/Rijkspostspaarbank. De bank betrok een girokantoor "De Leewenburg" aan de Weesperzijde. De GGA-geldautomaten werden in 1987 vervangen door de Giromaten van de Postbank. Hiermee verdwenen ook de bekende blauwe bussen uit het Amsterdamse straatbeeld. Hier en daar zijn die blauwe bussen nog te bewonderen in Stadsdeel West, bijvoorbeeld in Museum Het Schip.
Dit jaar is het trouwens 100 jaar geleden dat het "Girokantoor der Gemeente Amsterdam" werd opgericht. Daarmee had de GGA zelfs een voorsprong van een jaar op de Postcheque- en Girodienst (PCGD) van de landelijke overheid. 

Vakantieschool

Ik herrinner mij van de tijd toen ik op de lagere school zat (1961), dat we in de zomervakantie tijd doorbrachten op de 'vakantieschool' waar we konden kleien, tekenen etc. We liepen dan vanaf de Robert Scottstraat' in kolonne naar de Haarlemmerweg en staken de kolensloot over. Die was gitzwart van het kolengruis van de gasfabriek. De vakantieschool bestond uit een aantal houten barakken die exact op de plaats stonden van het huidige ING pand. Nu ben ik 60 en zit ik hier weer.

Re: Haarlemmerweg omgeving Sloterdijk toen en nu.

Elisabeth Feldbrugge:
En een stuk verderop stond de Coca-Cola-fabriek. Is hier niets van in enig archief???

Waarschijnlijk wel. Zie: http://stadsarchief.amsterdam.nl/

Haarlemmerweg omgeving Sloterdijk toen en nu.

En een stuk verderop stond de Coca-Cola-fabriek. Is hier niets van in enig archief???

Bandenhandel

Ottersberg Autobanden
Sinds 1968

Alle Merkbanden
Nieuw & Gebruikt
Voor de allerlaagste prijs!

Sloterdijk

Jan, en belangstellenden,

De coca cola fabriek stond meer naar Sloterdijk toe, t.o. de school. Vanaf de Haarlemmerweg ging je het bruggetje over. Naast de coca cola had je een opslag van een verf depot. De werkplaats van het spoor zat meer naar het brediuszwembad toe.

RE Wat stond er.

En de Linmij dan?Op de hoek naast het station ongeveer.

Wat stonde er?

In mijn herinnering, stond er de Wester gasfabriek, Boldoot, Cocacola en de werkplaats van de NS. Verder was er niet wat. In de winter als er ijs lag, gingen de jongens van de buurt op de schaats naar Haarlem. Ik ben op de schaats nooit verder gekomen dan de tweede molen, dat was me ver genoeg. De nieuwste ontwikkelingen heb ik niet mee gemaakt, in ben in 1963 naar Oud Zuid verhuisd en daarna buiten de stad.

de Werf

De dam naast de trekschuit is er niet tbv van de bouw van het ING (toen Postbank) kantoor gekomen
maar lag er al jaren daarvoor.
In de trekvaart rechts van dat dammetje moeten nog een aantal koperen bekkens van de band Space 7 liggen die er in 1968 na de brand ingegooid zijn. Maar je mag er wel van uit gaan dat die sloot ooit eens uitgediept is en die rommel er al lang niet meer in ligt.
Rechts naast de loodsen van steenhouwerij "vergeet mij niet" bivakkeerden toen ook wat jonge mensen in een caravan.

Het huisje aan de werf

Hoewel Space 7 in 1973 de werf moest verlaten omdat het witte huisje gesloopt zou worden heeft het er ,bij mijn weten, nog jaren gestaan. Misschien kan iemand zich nog herinneren wanneer de sloop dan wel heeft plaatsgevonden. Het zal wel ergens in de jaren 80 geweest zijn.
Meer foto's uit m.n. de jaren 60 en 70 zijn welkom.
Zelf heb ik nog ergens een paar foto's van de werf liggen en zal ze eens opzoeken.

SPACE 7 en de werf.

Dit artikel maakt weer het nodige sentiment los.

Onlosmakelijk met deze plek verbonden zijn de olijke avonturen met mijn band SPACE 7
(1967-1975).

In de zomer van 1967 maakte ik voor het eerst kennis met wat toen "de Werf" heette, Haarlemmerweg 502.
Rechts naast het ING gebouw ligt een parkeerterreintje (zie bovenstaande foto "zicht op de kantoren anno 2013 richting de Molenwerf."). Op dit parkeerterreintje stonden in de jaren 60 wat houten loodsen met rechts daarnaast een bouwvallig verklaard, vrijstaand, klein woonhuis. Dit alles was eigendom van makelaar C.Hoen. Rechts daarnaast waren houten loodsen van steenhouwerij "vergeet mij niet" van Ome Gerard. In de eerstgenoemde houten loodsen lagen bouwmaterialen opgeslagen.
Het huisje was onbewoond. De vader van Hans Elbersen (sologitarist van Space 7) deed de boekhouding voor ome Gerard en via hem en makelaar Hoen, kregen we toestemming om het huisje te gaan gebruiken als oefenruimte voor de band. Hoewel het huisje nog redelijk te gebruiken was, was m.n. de aanbouw ter rechterzijde behoorlijk aan het verzakken, het was eigenlijk los gekomen van het huisje en je kon via kieren prachtig naar buiten kijken. Je vroeg je dan ook vaak af wanneer het hele zaakje definitief in elkaar zou klappen.
Het geheel werd "bewaakt" door gans Gijs. Er stond een krakkemikkig houten hek voor het huisje en
als je daar doorheen was werd je opgewacht door deze luid gakkende Gijs en zijn collega's. Strak met zijn kop over de grond probeerde hij te beletten ook nog maar een stap naar voren te doen. Het was altijd weer erg intimiderend en spannend of je heelhuids de voordeur van het huisje kon bereiken.

Na een jaar werd een van de loodsen vrijgemaakt voor de bandenhandel .

Space 7 repeteerde meestal op Zondagmiddag en Woensdagavond in het huisje van Hoen. Na de repetities werd het instrumentarium opgeborgen in de loodsen van ome Gerard.
Op een Zaterdagavond Maart 1968 ontstond er brand in de loodsen waar het instrumentarium van onze band en nog 2 andere bands stond. Een onfortuinlijke muzikant struikelde over een gitaarsnoer en in zijn val nam hij een grote oliegevulde kachel mee. In no-time stond de hele loods in lichterlaaie.
De loods en bijna al het opgeslagen instrumentarium moest als verloren worden beschouwd. Het enige wat ik nog kon redden was mijn microfoostandaard met hengel. Na het nodige schuur, poets en schilderwerk en na vervanging van wat plastic onderdeeltjes, heb ik nog jaren van het ding gebruik kunnen maken en hij staat hier naast me als herinnering uit die bewogen band tijd.

In het begin toen we er repeteerden was de zijkamer van het huisje ingericht als duivenhok. Het stonk er altijd geweldig en als je de deur van het kamertje opendeed vlogen de duiven in paniek in het rond.
Na enige tijd was het gedaan met de duiven (odf dit nu samenhing met de brand kan ik me niet meer herinneren)en mochten we het kamertje gebruiken om ons instrumentarium op te bergen. Duizenden euro's aan instrumentarium in dat kleine kamertje van 2,5 x 2,5 meter slechts afgesloten met een beugelslotje. Inbrekers hebben het gelukkig nooit kunnen vinden.

Ik heb hier vanaf 1967 tot 1973 een fantastische tijd gehad. Je was niemand tot last qua geluid en
het was een feest om hier te hebben mogen repeteren met de band.

In 1973 was het dus uit met de pret, het huis zou gesloopt worden, en vonden we een repetitieruimte in "de Kroeg"aan de Lijnbaansgracht.
Mede door de slechte akoestiek daar ging de lol van het repeteren er snel af en Januari 1975 was het gedaan met Space 7.

Op de laatste foto hierboven zie je achter het Lidl bordje op de lantaarnpaal een aantal bomen, dat is het enige wat nog over is gebleven van die, toen, toch wel mooie werf.

RPS / ING

Begin jaren '70 werkte ik in het hoofdgebouw van de RPS. De omgeving bestond toen voor een groot deel uit onduidelijke bedrijfjes die o.a. enorme stapels oude autobanden hadden liggen.
Na allerlei omzwervingen kwam ik daar in 1996 weer terug bij de Automatiseringsafdeling van de Postbank. Dat was het gevolg van het afstoten van het administratiekantoor bij het Amstelstation (de zogeheten "Leeuwenburg"). Dit pand werd verkocht aan de Hogeschool van Amsterdam, die er tot op de dag van vandaag gebruik van maakt.