De Jordaan in Geuzenveld

Hé Joost, nog wel eens in Grave teruggeweest?

Mart, nu Verkeersleider GVB tram/bus, 2 Aug 2009, 02:23
Hoe is ie Gootjescoureur van lijn 13?Kwam bij je
thuis en bracht je naar Grave voor een "vakantie"
van een paar weken.Alles weer goed met je na de
olijfolieaffaire in Spanje?

Zekers bekend

Ha die Joost. Klop precies wat je schrijft. Ik kwam graag bij jullie. Ik ging toen om met je broers Frans en Peter. Die oom (zie Aad) was oom Henk, stoffeeerder, regelmatiog met Frans met hem mee geweest op karwei.
Fijn wat te lezen van jullie. Ik hoop dat alles verders top gaat?!

Frans mulder

Hallo Joost,
Ik kom ook uit geuzenveld, en ik kan me nog herinneren dat je ( zoals veel in je fam. in de wonig stoffering zat ( later ging je naar het GVB.) Ik woonde in de Sav. Lohmanstraat 107 en ging regelmatig met Frans om ( ben ook wel bij jullie thuis geweest.Eigenlijk wil ik Frans nog wel eens ontmoetten, kun je mij aangeven hoe ik hem kan bereiken.

In het voorgaande verhaal van Aad, heeft hij het over zijn vrow Anja ( wilde liever Antoinette genoemd worden ) zij was mijn buurmeisje, doe haar de groette, misschien wet ze mij nog te herrinneren ( heet haar zus niet Elleke )

MULDER!!

Al woonde ik niet in deze buurt ik kwamer wel omdat ik verkering kreeg met mijn huidige vrouw Anja.
Ze woonde op de savornin lohman straat schuin boven de groenteman.
En jazeker kon ik ook de familie Mulder en ben ik ook wel thuis geweest bij deze vrolijke bende.
Ik vond het altijd een beer van een vader en een stevige echte moeke.
Je had er Frans Peter en Joost en nog (ik dacht twee) zusjes.
Ook was er wel een een oom (henk?).
Maar dit ter zijde.
Frans kon ik natuurlijk vanuit de Luifel iedereen bekend toch??
Peter ging met mijn zwager John om en Joost was er gewoon altijd voor mijn gevoel die hobbelde mee.
Op de eerste terug komende daar heb ik toch een paar keer de grootste lol meegehad.
Op het kantje maar een kniesoor die daar op let.
Zo had deze op een keer een auto gekocht.
Een bolide jazeker een fiatje 500 of 600 dat weet ik niet meer maar ik dacht de eerste.
Met op het dak een dambord helemaal fout maar daarom goed.
Helemaal omdat die grote zich er uit moest pellen.
Ik liep in de nolenstraat opweg om mijn meisie van school te halen toen hij naast mij stopte .
Aadjeeee waar moet je naartoe brulde hij vanuit dat rijdende dam bord.
Ik zei waarheen en hij zij kom man dan gaan weij haar samen halen vind ze leuk.(nou daar had ikm een beetje mijn twijfels over maar alla).
Stap in maar kijk wel uit en zet je voeten wat aan de zijkant.
Hoezo sprak ik.
Doe nou maar zei hij weer nonchalant.
Al in stappende zei hij weet je mijn bodem is een beetje rot.
EEN BEETJE ROT!!!!!
Je kon van binnen uit heel mooi de straatstenen zien onder dat wrak.
Niks aan de hand zei hij weer het is alleen de zijkant in het midden is het prima in orde.Ik ben nog nooit zo snel gekomen waar ik moest wezen mijn god wat een coureur als een blinde door de straten naar de school van Anja .
Ik ben echt niet gauw bang maar nu stond het angstzweet mij in de schoenen.
Fijntjes zei ik als Anja instapt kan je beetje wat rustiger rijden.
Natuurlijk man hij weer vond je dat ik te hard reedt dan.
Stoer zei ik "voor mij niet maar Anja houdt er niet zo van"
Wat een smoes !!
Al met al zijn we heelhuids op de plek van bestemming gekomen wat witjes om de neus maar alles heel.
Als ik in een hogere macht gelooft had dan had ik deze bedankt.
Met vaste bodem onder onze voeten namen we afscheid en luid toeterend en breed lachend scheurde hij weg met zijn Ton Sijbrands verhikel.
Enkele dagen daarna is het geval verdwenen of hij in mekaar gestort is of in beslag genomen (wat heel goed mogelijk was ) weet ik niet maar voor iedereen het beste dat wel.
Moet toch wel gezegt worden dat achteraf gezien het toch wel een coureur was alles was immers heel gebleven .
En dit is nog mar een verhaal dus wacht maar er komen er nog meer

Fam. Mulder (gezellig)

Geweldig Joost, wat leuk om ook iets van jou te lezen, ik was bevriend met jouw broer Peter, zoals je wel weet, maar ook Frans en jij kende ik erg goed. Het was altijd een erg gezellige aangelegenheid om bij jullie thuis te komen en we hebben veel gelachen. Jouw moeder was inderdaad bijzonder kundig me naald en draad, ze heeft ooit eens een zwart fluwelen Pak gemaakt voor mij, en ook voor Peter eentje. Het jasje heb ik nog jaren gedragen... de broek was me al snel te klein, maar dat kwam ondermeer door het gestaag innemen van de produkten van Bacchus. De laatste keer dat ik je heb gesproken is een vijftiental(?) jaren geleden op de reunie van de PJT... how time flies.
Doe alsjeblieft iedereen de groeten in je fam. En hoe gaat het met ze.... op de foto's die ik instuurde over het uitje van Café de luifel sta jij ook op trouwens, gezien?