Jan van Zijp
Zo zijn daar de nieuwe flats aan de Ruysch de Beerenbrouckstraat die aan de buitenkant niet zo opzienbarend zijn, maar bij nadere kennismaking met de binnenzijde blijken de woningen ruim tot zeer ruim van opzet te zijn. Ze zijn gebouwd in een royaal vierkant rondom een binnenplaats en kijken vanaf brede galerijbalkons daar op uit. Bij elk huis bevindt zich aan de zitkamerzijde een grote patio die bij eventuele harde wind door glazen schuifdeuren kan worden afgesloten. Het uitzicht op de binnentuin is dusdanig doods (een grasveld met enkele paden) dat het met een fraai aangelegde tuin niets van doen heeft.
De woning die ik gezien heb omvat een bijzonder grote zitkamer met een open keuken, een schitterende badkamer en aan de zijkant/achterkant een zeer ruime slaapkamer, die zich uitstekend leent om gedeeltelijk als studeerkamer te gebruiken zonder de ruimte geweld aan te doen. Voor zover ik meen te weten bevat het complex zowel koop- als huurwoningen. Prijzen zijn mij niet bekend.
Dan het immens grote gebouw aan de Dr.H. Colijnstraat. Laten we beginnen met de kleur. In ons klimaat met vaak en veel grijze luchten is deze grijze leisteenkleur toch wel het allerlaatste wat ik voor een gebouw zou kiezen. Nee, daar wordt een mens echt niet vrolijk van. Ook de wind krijgt volop gelegenheid door de enorme poort die als trekgat fungeert.
Welke gladiator moet hier doorheen rijden?
Henriëtte H. Limburg
Gepubliceerd: 14 december 2007
Lees ook de andere verhalen in de rubriek Senioren bouwen aan digitaal geheugen.
Dit is een verhaal geschreven tijdens de cursus 'Senioren Amsterdam-West bouwen aan digitaal geheugen', een samenwerkingsproject van Eigenwijks, Computerwijk en het Geheugen van West. Mogelijk gemaakt door het Oranjefonds (subsidie) en Movisie (ondersteuning).