Wie appelen vaart ...
Toch had het soms ook wel eens een aardige bijkomstigheid: Ik was een keer met mijn gezin op weg naar Drenthe, mijn geboortegrond. Tussen Beilen en Westerbork had ik een snelheidsbord dat verscholen was tussen wat bossages niet gezien. Na een bocht in de weg kreeg ik een stopteken van een wachtmeester van de Rijkspolitie, die me mededeelde dat ik te snel had gereden en dat ik me moest melden in een schuur waar iemand anders een proces-verbaal zou opmaken. Ik ging met mijn rijbewijs de schuur binnen om me daar te melden.
Wat schetst mijn verbazing toen ik werd ontvangen met: “He Plenter , wat doe jij hier?”. Het bleek wachtmeester Rozema te zijn waarmee ik een week eerder op de surveillanceauto had rondgereden. Het vervolg vertel ik U lekker niet maar,… “Hij die appelen vaart…”enz.
Eet smakelijk
Later werden de Rijkspolitiejongens vervangen door personeel van de Marechaussee. Deze waren wel verzekerd en deden dus dezelfde werkzaamheden als wij van de gemeentepolitie. Aanvankelijk waren deze allemaal tijdelijk aan de 'Lodewijk' gedetacheerd en werden ze ondergebracht in de Oranje-Nassau kazerne van de Koninklijke Landmacht in Amsterdam. Van hieruit werd ook hun eten geregeld dus elke dag kwam er een wagen die een kist met lunchpakketten bracht, bestemd voor de marechaussees die dienst hadden.
Als er echter van deze mensen verlof had of anderszins afwezig was, werd er evengoed een lunchpakket gebracht zodat er altijd wel een paar pakjes brood over waren. Nu was er een HivP, (Hoofdinspecteur van Politie) die rond de middaguren de wachtkamer binnenstiefelde en dan één van deze pakketten stiekem meenam.
De overgebleven lunchpakketten werden meestal achter in de gang in een kast bewaard en een paar dagen later - beschimmeld zoals te verwachten was - opgeruimd.
De meeste dienders wisten van de handelingen van de HivP.
Door een “onverlaat” zijn op een goeie dag de verse pakketten vervangen door de beschimmelde. En ja hoor, daar kwam ie weer. Met een pakket onder zijn jasje naar boven naar zijn eigen kamer, om even later briesend de wachtkamer binnen te stormen. Niemand wist natuurlijk wie de pakketen verwisseld had. Maar de Hivp. nam in het vervolg toch zelf maar weer brood mee van huis…
Gepubliceerd: 3 juni 2008