Schot in de lucht
Ik had samen met mijn collega een verdachte aangehouden achter de Sionskerk in de Dr. H. Colijnstraat, dit voor diefstal bij het zusterhuis van damesondergoed van diverse waslijnen, niet echt een halsmisdrijf dus maar enfin …
Bij het binnengaan van het bureau moest ik de verdachte loslaten want samen door de draaideur ging niet. Op dat moment deed de man een sprong en nam de ‘spatten’. In die tijd liep ik de 100 meter nog tamelijk rap maar iets verder dan dat leverde wat problemen op. Mijn collega die iets later was gestart met zijn sprint kwam achter me aan. Plots hoorde ik een schot vallen, waarop ik mijzelf getraind als ik was, zijdelings in de bosjes heb gegooid, mijn collega had namelijk zijn pistool getrokken (was een stuk jonger dan ik en wat onbesuisder) en had dat schot per ongeluk in zijn ren gelost. Gelukkig deed hij actief aan atletiek en wist de man zonder gaten in zijn lichaam even verderop weer aan te houden. Oorzaak… die architectonisch óh zó verantwoorde, maar in de praktijk onmogelijk blijken te werken “verdraaide “ draaideur.
Nazorg?
Nog iets wat ik met dezelfde collega heb meegemaakt.
Tijdens een ochtenddienst (07.00-15.00) waren we samen met de surveillanceauto naar een ongeval gestuurd waarbij een dodelijk slachtoffer viel te betreuren.
Omstreeks een uur of 12 waren klaar met het op papier zetten van het tragische en nogal onprettig aandoende gebeuren. De wachtcommandant, Ome Leo, (zijn achternaam ben ik helaas kwijt) een oud-Indiëganger die de sambal met lepels tegelijk op zijn brood smeerde, die zag dat we, ondanks dat we geharde(!) politiemannen waren, toch nogal waren aangegrepen door het gebeurde (want we blijven mensen nietwaar?).
Hij stuurde ons voor een paar uurtjes de straat op belast met verkeerscontrole, wat in de praktijk neerkwam op 'zie maar wat je doet'. Dat deden we dan ook. Op onze fietsen de polder achterin Geuzenveld in.
Daar was (en is misschien nog wel) een bosje met daarin een vennetje. Hier besloten we even een sigaretje op te steken. Dus de fietsen aan de kant tegen een boom en lekker in het gras neergezeten ook om het ongeval even te verwerken. Ik had echter niet in de gaten dat we gevolgd waren, maar plotseling verscheen daar iemand van de gehate CC, de Centrale Controle van het Hoofdbureau, in de persoon van brigadier Schols, (ook wel rooie Schols genoemd) die ons natuurlijk op rapport slingerde. Enfin, daar werd ie voor betaald, dus …
Vanuit het Hoofdbureau werden we voor deze “misdaad” bestraft met ieder twee toeren, één toer was twee uur extra (straf) dienst. Deze dienst kon de bestrafte verrichten ná de 07.00-15.00 (ochtenddienst..) of vóór de 15.00-2300 (middagdienst)
Gelukkig was Ome Leo weer wachtcommandant toen we de toeren moesten lopen.
Hij is niet meer onder ons, dus kan ik het nu wel vertellen,… omdat wij om 13.00 waren begonnen in de middagdienst i.v.m. met onze straf, stuurde hij ons om 21.00 (ipv. 23.00) naar huis, met de opmerking : ”Jullie zijn wel erg vroeg begonnen hé, jullie zullen wel doodmoe zijn, ga maar naar huis”. Een beste vent die Ome Leo dat moge duidelijk zijn, ik betwijfel of dat NU nog zou kunnen gebeuren.
Gepubliceerd: 28 mei 2008