- Them, Them Again (LP 1966)
- The Byrds, Younger than Yesterday (LP 1967)
Deze 2 LP's zijn bepalend geweest voor mijn verdere jeugd.
In die tijd ging ik vaak naar de Sloterplas, bij de steiger. Daar hing de wat oudere jeugd rond, en ook wel bij het sluisje van de Burgemeester Cramergracht. Tot daar weer een VW-busje van de politie kwam om de boel leeg te vegen met de lange lat, samenscholing was verboden in die tijd, onder andere in verband met de rellen elders in de stad. Ik bemoeide mij niet met de oudere jeugd, daar was ik net 2 a 3 jaar te jong voor. Ik keek alleen maar wat rond, op afstand, er was altijd wel wat te beleven. Op de steiger hing altijd van alles en nog wat rond. Vaak ging ik er overdag zwemmen met vrienden en buurjongens, 's avonds kwam daar de oudere jeugd en dat vond ik weer interessant. Wat ik nog weet was al die namen van nieuwe bands die op de muren werden geschreven met witte kalkverf. Ook was het de tijd van de grote Vietnamdemonstraties, bij ons thuis werd daar heel veel over gepraat, dat was echt een hot item, de Vietnam oorlog. Maar ook de provo´s en wat daar mee samenhing. En de rellen met de bouwvakkers, er was nog veel meer aan de hand, het was een tijdsomwenteling. Dat waren de dagelijkse gesprekken tussen onze ouders, die zich er ook zeer bij betrokken voelden, en ons. In die tijd ging ik ook vaak naar het Vondelpark, naar de hippies kijken of gewoon naar net centrum van de stad, altijd was er wat te beleven. Ik deed dat wel altijd alleen, mijn buurjongens en vrienden hadden er niets mee.
Vreemd genoeg moet ik bij deze 2 lp´s juist aan de zomer denken, aan de tuindeuren van onze kamer wijd open en de platenspeler aan. Maar wat ik mij van deze sixties zomers ook kan herinneren is dat ze vaak ook erg nat waren, niks nieuws met nu dus. Vanaf een uur of twaalf, half een 's middags zaten we tot etenstijd zes uur te Monopolyen, Stratego-en, te kaarten en weet ik veel wat nog meer. Tot ik er helemaal doodziek en suf van werd. Maar ja, in die tijd was er geen tv overdag, geen internet, niks. En veel geld hadden we niet. Later hadden we krantenwijken en konden we wat meer doen.
In het weekend gingen we dan vaak naar de film, eerst de 1e voorstelling, later de 2e voorstelling. Dan was het nog vaak de truc om in de film van 14 te komen, maar dat was meestal geen probleem. Dan liepen we nog vaak even over de Wallen, wat superspannend was en dan met de laatste tram naar huis, of lopen. Wat ik in die tijd ook veel deed, was luisteren naar de politieradio. Niks geen scanner, gewoon met een transistorradio naar de meldkamer van het Hoofdbureau luisteren, met een grote kaart van Amsterdam voor mijn neus, een bak pinda´s en een glas Exota van Dirk en mijn moeder met een puzzelboekje. Dat deed ik dan als ik thuis kwam in het weekend, van een uur of half een, een uur ´s nachts, tot een uur of drie soms vier in het weekend.
Mijn middelbare schooltijd was een ramp, eerst de Mulo toen de LTS, nergens was ik te handhaven, ik was veels te rebels en kon niet tegen het strakke regime. Ik spijbelde bij de vleet en zat soms een hele dag in bus of tram om andere buurten te bekijken, zoals Zunderdorp of zo, dat vond ik veel interessanter. Begin 1972 ben ik er mee gestopt en ben gaan werken, een hele opluchting. Van die leraren in die tijd leerde je niets en ik had voor die tijd al wat baantjes, geld was belangrijker dan de hele dag te moeten horen wat je moest gaan doen in de maatschappij later. Om een uur of 3 ´s middags was ik dan weer netjes thuis. Aan mijn leervermogen lag het niet, ik heb nu een HBO-baan zonder al te veel studie, zuiver op mijn werkervaring.
Gepubliceerd: 14 oktober 2008
Lees ook het eerste deel en het tweede deel van 'Muziek bepaalt je leven'.
En lees vooral ook de uitgebreide reactie van Okko Steensma onder het tweede deel!