Lofzang voor de deelraad

Het was te mooi om waar te zijn
’t Is pech voor de natuur
Bomen moeten weg, ’t is zuur
Maar dat doet toch geen pijn?
Omhakken is bomenbeleid
Zegt de deelraad in tranen met spijt
R.I.P. al die bomen
Gewoon bewaren, in onze dromen
Aan visie geen gebrek
Zij weten hoe het moet
Toch klinkt de vraag wel gek
Kiezen voor God of Hammon? (Poet)!
“Pecunia non olet”
(geld stinkt niet)
Of toch? Gaat deelraad in gebed?
Maar wat als God dat ziet?
p.s. Bomen zijn niet wraakzuchtig
Vergeven hun beul zonder twisten
Daarom lachen treurwilgen heel luchtig;
“voor altijd tot uw dienst”
Desnoods als houten kisten