Slotervaart als polder

Verteller: Hans Boellaard
Auteur: JHvZ iso 22111950 Jan van Zijp
7 Fans
Slotervaart, Hoofddorppleinbuurt

Hierbij de bijdrage van Hans Boellaard (mijn zwager) aan het Geheugen van West . Hans is in de jaren vijftig naar Canada geëmigreerd en heeft onlangs deze twee tekeningen teruggevonden. Hij heeft gewoond op de Westlandgracht 163 II.

De panoramafoto genomen vanaf Westlandgracht 161 of 163 (Kijk voor de grotere foto's onderaan dit verhaal)<br />Foto: collectie familie De Groot

De panoramafoto genomen vanaf Westlandgracht 161 of 163 (Kijk voor de grotere foto's onderaan dit verhaal)
Foto: collectie familie De Groot

Alle rechten voorbehouden


De eerste tekening is vanuit het voorraam Westlandgracht 163 II hoog getekend. Je keek vanuit het raam naar het Zuiden. De straat had pas nieuwe bomen gekregen, want de oorspronkelijke grote bomen waren tijdens de oorlog stuk voor stuk ‘s nachts stiekem omgekapt. Dan kreeg je een vrij breed trottoir met een heg waar prikkeldraad bevestigd aan metalen paaltjes doorheen liep, dan een vrij brede berm die na drie à vier meter omlaag liep naar het water van de Westlandgracht. Soms werd de gracht de eerste sloot genoemd.
De gracht was vrij breed, breder dan de straat. De gracht lag anderhalf tot twee meter lager dan de straat. Er dreef vaak veel kroos in.
Meestal stond er een koude wind, die het water liet kabbelen. De glooiing was op regelmatige afstanden bepland met bosjes. Alleen op de hoogte van de Heemstedestraat liep het bos tot aan de heg. Dit werd door ons altijd het grote bos genoemd. Er stond daar een soort treurwilg of gouden regen die half over het water hing. Ter hoogte van Westlandgracht 187 was een opening in de heg. Over het tegelpad liep je dan naar een wankele smalle brug, die met palen in de gracht geslagen was en maar aan één kant een gammele leuning had. Dan ging je over een paar planken (waar zijplankjes in waren geslagen tegen het uitglijden) en daarna naar rechts en dan kwam je bij boer Nelis. Ik heb hem nooit anders gekend dan Nelis. Op zijn land (net voor onze deur) verbouwde hij groente in lage kassen. Als je over de grond van Nelis liep dan was er een smal paadje dat naar de boerderij van Thijs ging.
Op de tekening zie je ook twee palen bestemd voor de elektriciteitsvoorziening. Geheel rechts op de tekening zie je een paal die verbonden was met een andere paal (twee poten), die bij de heg op nummer 167 stond; daar zat een grote metalen schakel/zekering kast aan. Geheel links op de tekening zie je nog net het destijds ultra moderne Luchtvaartlaboratorium.
Dat stond toen aan het "grote zand". Het grote zand liep over de hele lengte van de Generaal Vetterstraat. Wij hadden het grote zand en het kleine zandje.
Het kleine zandje was in de Rietwijkerstraat tegenover het plantsoen tussen de Piet Gijzenbrugstraat en de Woestduinstraat. Op het Aalsmeerplein hoek Westlandgracht en Aalsmeerweg splitste de weg zich in tweeën. De ene weg ging naar Sloten, een heerlijke echte boerenweg met veel bomen en boerderijen, waar het soms naar varkensmest rook. Als je door de ringdijk ging toen was er dacht ik nog een metalen viaduct over de weg.
De andere weg ging naar de Haagse weg, deze weg ging ook door de ringdijk maar die opening was zo groot dat daar geen viaduct over paste.
De Haagseweg ging een paar kilometer verder over het kanaal via een grote metalen brug, waar we vanaf sprongen als we in het kanaal zwommen.
Alle boerderijen lagen aan de Sloterweg. De weilanden liepen nog tot voorbij het einde van de Westlandgracht de Theophile de Bockstraat tot aan de Wetering. Deze wetering liep alweer voorbij de ringdijk en kwam aan onze kant uit op de Warmondstraat, waar een lange vlonder was aangelegd met het pompie. Niet een gewone pomp maar eentje met een kort handvat eraan, wat je omlaag drukte en dan kwam het gemeente water er uit. Alle tuinders hadden lange platte boten, die daar aanlegden met houten vaten waar ze hun drinkwater in ophaalden. Zo nu en dan ging de deur bij Nelis open en kwam zijn boot eruit, volgeladen met groente die hij naar de markt bracht. Er was toen een "overtoom" dwz een lange metalen lift, die de boten van het polderpeil naar de Baarsjes of de Kostverloren kade bracht en vandaar voeren ze naar de veiling of de markthallen.
Vanuit ons raam zagen we de lammetjes geboren worden, soms was er een bruiloft en zagen we twee -drie boten met bruid en bruidsgasten de richting van de Wetering opgaan, waar ze via de lange vlonder op de Warmondstraat kwamen.
Naast dat ene wankele bruggetje van Nelis was er nog een ander precies hetzelfde bruggetje ongeveer ten hoogte van de Bennebroek straat. Dat liep naar een zelfde soort huis (gebroeders Mulder). De Mulders hadden een plaats op het ijs tijdens het schaatsen waar ze anijsmelk en gevulde koeken verkochten.
Iemand schreef dat het tijdens de oorlog 's winters kouder was dan tegenwoordig. De laatste twee winters van de oorlog was het zo erg dat onze keukendeur dik onder de ijspegels stond AAN DE BINNENKANT !


De tweede tekening is dan van Thijs. Thijs had niet zoveel grond en hij maakte zijn meeste geld met glazenwassen. Hij reed altijd rond met een bakfiets vol met lange houten ladders.
Het huisje van Thijs lag iets meer naar het Noorden en zal ongeveer tegenover Westlandgracht 170 gelegen hebben. Achter Thijs zijn huis liep dan het tweede slootje, daarna een breed weiland, met net voor onze deur een smal slootje waar een hek stond zodat de boer de koeien en schapen op verschillende stukken wei kon laten lopen.
Daar achter was dan de derde sloot waar weer tuinderijen achter lagen.
Daarachter weer een weiland etc. etc. Ongeveer een kilometer van ons huis zag je dan de ringdijk. Die was oorspronkelijk aangelegd om er een trein over te laten lopen. Deze dijk was vrij hoog. Daarachter zag je eerst de toren van Sloten en een ietsje verder de toren van Badhoevedorp. Als we over het huis van Thijs keken dan zagen we Schiphol.

Vertaling: Kees de Groot

Gepubliceerd: 24 juni 2008

Alle rechten voorbehouden

2281 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Foto: collectie familie De Groot, jaren 50

Foto: collectie familie De Groot, jaren 50

Alle rechten voorbehouden
 Foto: collectie familie De Groot, jaren 50

Foto: collectie familie De Groot, jaren 50

Alle rechten voorbehouden

8 reacties

Voeg je reactie toe
albertine oswald van zijl westlandgracht 165

GEWELDIG

geweldig deze tekeningen en ook zo nauwkeurig gemaakt en beschreven . ja het bruggetje over de sloot naar boer NELIS was een wankelige bedoening ! ik hield me altijd erg goed vast ,want tusse de planken zaten ook nog grote spleten . in de oorlog ,kon er een stuk van de brug omhooggehaald worden , dan kon er niemand ongewenst (vooral nachts) op het land komen . ik ben ook eens in de schuur wezen kijken want wilde toch wel eens weten hoe dat met die boot zat, die lag in de schuur gewoon in het water . de familie arnoldi had er ook een stukje land ,en dan ging ik wel eens mee om de boontjes te plukken en meteen uit de dop te halen . ja wat geweldig allemaal om dit te lezen . een fijne tijd en een hele fijne jeugd .

Trui Hemker. 9 Januari 2014 en verdraaid mijn zus Jos staat even verder !op de

Trui Hemker

Ik heb dit verslag net gelezen,omdat ik Hans Boellard zocht kreeg ik deze pagina onder ogen,en het was of ik mijn kinder- tijd weer terug zag,alles wat hier geschreven staat is waar,alles klopt,en dat prikkeldraad,kom mij helemaal bekent voor,wij woonde op nr 155 drie hoog op de hoek van de Katwijkstraat,mijn Vader was een Amsterdamse brandweerman,en soms kwam hij met een brandweer wagen even lang,en omdat ik hem zo lang mogelijk wilde uitzwaaien ging ik op het wiebelende prikkeldraad staan waarna ik er met het prikkeldraad diep in mijn been overheen kukkelde,het bloedde verschrikkelijk,en wij naar Jantje van Alles in de Heemstedestraat,die er jodium en een lap van een pleister op deed,het lidteken heb ik als souvenier op dijbeen staan,ach ik kan uren vertellen,het was een jeugd om nooi

t te vergeten,Hans z'n zusje ,haar naam was Greetje,en hun zwarte honde Robbie.!

mary

Slotervaart als Polder

Het kleine zandje in de Rietwijkerstraat hebben we bevrijdings feest gevierd heb daar denk ik nog foto;s van , daar staat ook juffrouw Schouten op .De juf van de kleuterschool.

mary v wijngaarden blankennagel

josje hemker

josje hemker

het geheugen mijn geheugen
ik woonde op de westlandgracht 155 3hoog
3broers en 1 zusje en vader en moeder
7personen op een 2kamer woning
moet je nu eens omkomen en dus waren
we heel vaak buiten. en wat hebben we het leuk
gehad.een groot feest.vooral als de ijsboer
langs kwam iedereen riep maaaaama
enige tijd ik kan wel uren schrijven
een unieke tijd

marjakoppenberg

westlandgracht

jan arnold, 14 Nov 2008, 12:36
hr.boelaard vergist zich met het uitzicht vanuit
het raam nl.de westl.gr. keek uit op het westen
nl.in de verte zag je de duinen van
zandvoort.verder herkende ik veel uit zijn
memoriesvan de overkant -het bruggetje en de
groentetelers mij is de familie elle ( n)
bijgebleven -ik woonde op nr. 215 vlakbij het
bruggetje waar ik veel overheen ben gelopen om
groente te halen.

Bezoeker

jeugdherinnering

De Familie Ellen , onze buren in de Generaal Vetterstraat, hadden daar inderdaad een stuk grond waar ze groente verbouwden tot in de jaren 50.
Wij schaatsten altijd op de Westlandgracht en gingen soms met een hele groep naar Sloten.We speelden altijd buiten;jammer dat de speeltuin aan het eind van de Westlandgracht verdwenen is.

wim hemker

wim hemker

DE PEPER BUS WAS EEN LUST VOOR ONS.
WIJ WOONDE DAAR TEGENOVER.EN 2 MAAL IN DE MAAND KWAMEN DE PEPERBUS.PLAKKERS MET LADDERS OM ER NIEUWE PLATEN OP TE PLAKKEN,WE KEKEN ALS KINDEREN NAAR BENEDEN ALS DE MANNEN BEZIG WAREN .ik woonde er tegenover op nummer 155..Zal het nooit meer vergeten groet WimHemker

jan arnold

westlandgracht

hr.boelaard vergist zich met het uitzicht vanuit het raam nl.
de westl.gr. keek uit op het westen nl.in de verte zag je de duinen van zandvoort.verder herkende ik veel uit zijn memories
van de overkant -het bruggetje en de groentetelers mij is de familie elle ( n) bijgebleven -ik woonde op nr. 215 vlakbij het bruggetje waar ik veel overheen ben gelopen om groente te halen.