De buurt
Toen ik 19 jaar geleden in Slotervaart in de Elisabeth Boddaertstraat kwam wonen, was deze buurt heel anders. Langzaam zag je de veranderingen, bijna alle bewoners gingen verhuizen en er kwamen andere mensen. Nu zijn ze deze buurt aan het veranderen door nieuwe - wel mooie - woningen te bouwen. Jammer dat in deze kinderrijke buurt de mooie speeltuin tegenover mijn woning moest wijken voor nieuwe woningen, waardoor de buurt heel compact lijkt. En er gaat nog meer veranderen. Er komen winkels en een activiteitencentrum, dat is wel mooi. Een gedeelte van de Elisabeth Boddaertstraat gaat weg en een gedeelte blijft vanwege de bijzondere schuine balkons. Ik heb er nooit zo opgelet, maar nu ben ik ook op een andere manier gaan kijken naar deze bijzondere balkons. Maar mijn woning gaat ook weg en ik zal moeten verhuizen, wanneer weten wij nog niet.
Integratie
Dit weekend heb ik met mijn Afghaanse buurman recepten uitgewisseld. Het blijkt dat vooral het Hindoestaanse eten veel overeenkomst heeft met het Afghaanse; bijvoorbeeld massala. Over de kinderen is ook gesproken en over wat voor mogelijkheden er zijn voor sociale contacten. Ik verwees hem naar de stadsdelen en de buurthuizen. Van mijn Hollandse buurvrouw krijg ik weleens week- en damesbladen en aangezien mijn Afghaanse buurvouw op Nederlandse les is geweest, kunnen wij samen deze bladen doornemen. Daardoor kan zij een beetje haar Nederlands oefenen. Een fijne manier om zo contact te hebben met de buren.
Volgende maand komt mijn Marokkaanse buurman mijn vloerbedding verwijderen en gaat ook helpen met mijn nieuwe laminaat vloer leggen. Met de kinderen van mijn beneden buren heb ik ook heel goed contact. Zo is de oudste zoon getrouwd en ik was ook uitgenodigd op het bruiloftsfeest dat heel mooi was. Wij hebben gedanst op Marokkaanse muziek en er waren heel veel Marokkaanse gerechten. Een dochter is ook getrouwd, daar mocht ik een beetje bruidsmeisje op zijn Marokkaans manier, dat is weer iets nieuws. Ik leer ook heel veel van deze culturen, wat ik prettig vind en waardoor je ook op een andere manier naar bepaalde levenswijzen kunt kijken. Vooral omdat er de laatste tijd zoveel negatiefs naar buiten komt.
Mevrouw Aliar schreef dit verhaal tijdens de cursus van Computerwijk (module Geheugen van West) in Eigenwijks.
Hier staan de verhalen van de cursisten van deze cursusgroep.