1955-1966, DE RIJKE TIJD VAN GEUZENVELD, DEEL 3

HERINNERINGEN VAN JAN DE WIT

Auteur: wind water en zeil Jan de Wit
8 Fans
Geuzenveld

Jan de Wit, geboren in 1950 in de Sloterpolder, haalt in 3 delen herinneringen op aan zijn fantastische jeugd in Geuzenveld van 1955 tot 1966. In het 3e en laatste deel: namen, de jaren ’60 en afscheid.

Joost Bilhamerstraat 50 t/m 62, op de voorgrond de kruising Pieter Postsingel, rechts de Joost Bilhamerstraat 1 t/m 35 Bron: beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Joost Bilhamerstraat 50 t/m 62, op de voorgrond de kruising Pieter Postsingel, rechts de Joost Bilhamerstraat 1 t/m 35 Bron: beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Namen en eigenaardigheden
Met genoegen heb ik de namen uit het oude Geuzenveld gelezen, oude vergeten beelden kwamen weer bij me naar boven. Met dank aan Raymond Reijnders die al heel veel namen heeft genoemd uit ‘onze’ buurt. Bedankt Raymond! Jou herinner ik me ook nog. Ik noem nog een paar namen: Van de Slijpe, de Konigs en Rahders. En als aanvulling van de kinderen uit de buurt van de Joost Bilhamerstraat: Robbie Minnen, die geweldig sterk was en je naar adem deed snakken als hij je tegen zich aan perste. En ook Paul en Frans van de Valk. Paul had een kinderfietsje. Zijn vader, Jan van de Valk, leerde de kinderen van het plein fietsen. Om de beurt een rondje! Hij gaf je een duwtje of liep zelfs met je mee. Een kindervriend met een gein gezicht. Hij kon ook fantastisch moppen tappen, hij leek op Max Tailleur! Het fietsen heb ik van hem geleerd.

Naast ons woonde Roger Geesink, een stille jongen. Dan had je ook nog Wimpie Krachten, van de Pieter Postsingel. Hij had ook nog een zus en een broer; hij had een passie voor coureurschap. Later is hij rij-instructeur geworden. Hij inspireerde ons tot het maken van karretjes, waarmee we elkaar keihard door een bochtig parcours duwden. Hoe harder hoe beter, remmen of inhouden was er niet bij. Met kamikaze kriebels in de buik scheurden we in volle vaart de bocht in. We hielden ook lange rallytochten helemaal door de Eendrachtpolder. Tot we op een sterkere groep "asocialen" stuitten (vergeef me mijn ongenuanceerd woordgebruik) en wij onze zakken moesten leegmaken om zo een pak slaag af te kopen…Ja, Geuzenveld was ook onveilig! Ik ben vaak in felle vechtpartijen betrokken geweest. Soms met hele groepen tegen elkaar...

Ik herinner me Frans Monsma, die fantastisch kon rennen, snel als een haas. Niemand hield hem bij. Toen hun familie verhuisde kwam Theo de Vos er wonen. De familie Gemmel woonde naast ons, met Raymond, Daisy (?) en Humphry. De heer Gemmel kwam uit Suriname en hield soms muziekavonden met vrienden. Heerlijke klanken van de steelband gingen door de muren heen.
Ik herinner mij ook de Indische familie Wolf, die in 1957 zijn geëmigreerd naar de VS. In hun huis is toen de familie Van Slijpe komen wonen, waar ik bevriend mee was. Van de familie Wolf herinner ik mij naast de twee dochters, de broers: Onkie en Peutie. Onkie was mijn eerste echte vriendje, Peutie was een verbindende leider. Een natuurtalent. Hij was al wat ouder en had een passie voor gymnastiek. Hij nam de hele groep buurtkinderen mee op sleeptouw in spel en allerlei behendigheidsoefeningen op de toestellen van het pleintje. Van hem heb ik de radslag geleerd. Hij en Wim Hemink waren de enigen die ook op hun handen konden staan en lopen.

De jaren zestig
Wim Hemink, Paul van de Valk, Theo de Vos en nog een paar jongens waren in de prille jaren zestig, zeg maar, de eerste "brom-nozems" van Geuzenveld. Ze spookten met elkaar van alles uit en scheurden rond op echte buikschuivers en hadden allemaal een fikse vetkuif.
Ik herinner mij onze pubertijd, het samenscholen met jongens en meiden, het elkaar uitdagen, het sjansen op straat, de fuifjes, beatmuziek, het dansen, de verliefdheden…
Opvallend in die tijd was dat er verschillende jongeren waren die "moesten" trouwen. Slachtoffers van de pre-seksuele revolutie, waarin de nozems en nozemerinnen wel al vrijer met elkaar omgingen, maar...voorbehoedsmiddelen niet zonder gehakkel en schaamrood over de toonbank van de drogisterij verkrijgbaar waren. De moraal en facilitering liepen toen nog hopeloos achter de feiten aan. Ze gingen bij hun ouders of 'schoonouders' inwonen. Er was in die tijd een grote woningnood.

Afscheid van mijn jeugd
Ik ben op mijn zestiende, in 1966, uit Geuzenveld vertrokken. Het huis werd voor ons te klein. We zijn in de Valieriusstraat gaan wonen. Het huis was fijn, maar in mijn hart werd een leegte geslagen… Ik was in een klap mijn hele context kwijt. Een gat van gemis aan de rijke warme inbedding van het Geuzenveld. Mijn vertrouwde buurt, mijn bekenden, vrienden en kameraden.
De verhuizing betekende een breuk in mijn levenslijn. Ik ben nog een paar keer terug geweest. Een vertwijfelde poging om het gevoel vast te grijpen. Maar het was voorbij… mijn vrienden deden andere dingen… ik hoorde niet langer meer in de buurt. Geuzenveld was geschiedenis geworden en verbleekte in de tijd.

Uit de vergetelheid
Ik was mijn jeugd in Geuzenveld helemaal vergeten, tot ik bij toeval op deze site kwam. Het is mij nu een weemoedig genoegen om al die herinneringen en beelden weer op te laten borrelen, ze voor mij te zien en hen te delen in het geheugen van Geuzenveld.

Ik doe mijn dierbare groet aan iedereen uit de tijd van het Geuzenveld 1955 -1966.

Jan de wit
Ex- Cornelis Vriendtstraat 35

Alle rechten voorbehouden

860 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Robert van Lil

Cornelis Vrienststraat 35

Beste Jan, wij hebben elkaar helaas niet gekend. Mijn ouders zijn op 10 juli 1967 van de Nova Zemblastraat naar de Cornelis Vriendtstraat 35 (jullie oude huis) verhuisd. Ons gezin bestond uit Jan en Anna (mijn ouders) en vier kinderen (Ton, Yolanda, Lars en ikzelf, Robert). Ik ben op 07-07-1967 geboren net voordat mijn ouders het huis betrokken. Naast ons woonde idd de familie Gemmel met een overeenkomstige gezinssamenstelling als de onze: drie jongens en één meisje en volgend mij ook nog eens in dezelfde volgorde. Mijnheer en mevrouw Gemmel (Irving en Paula), oudste zoon Irving (voorheen Leopold), Diana, Humphrey en Lesley. Mijn zus Yolanda is nog steeds bevriend met Diana, en ging veel om met Maja ?, Ineke Rebel en Greta (van?) Sleijpe. Ikzelf was goed bevriend met Lesley, die 1,5 jaar ouder is dan ik. Ik kan mij nog goed herinneren dat de familie Reijnders met oud en nieuw grote ritsen (zelfgemaakt?) vuurwerk afstak dat bijzonder hard was. Echt een gebeurtenis elk jaar. De namen die mij ook nog te binnen schieten zijn Eric de Valk en Joost de Valk. De oude mijnheer de Valk herinner ik mij ook nog goed. Een vrij kleine man die een gigantische Leonberger had.

Groet, Robert

Pauline Gemmel

cornelis vriendtstraat 33

Wat een lief stukje ik ben Moekie de dochter van de heer Gemmel en tante Paula leeft nog
Kan mij voorstellen dat je het zo voelt denk dat met het ouder worden je steeds meer hangt aan je jeugd
neem gerust contact op als U meer wilt weten
salonpauline@home.nl
tel 06 53 111315
lieve groetjes moekie Gemmel

Loes Stift

pieter postsingel

Hay Jan, ik ken een paar jonges ( mannen nu) die je noemde, Roger is jaren geleden overleden, Wimpie heb ik mee in de klas gezeten, op de Goeman en Theo, woonde op het laatste blok, is een zeer goede vriend van man geweest, ben nu met zijn zuster, Tiny, bevriend via facebook en is een collega van mn broer geweest. leuk al die verhalen van vroeger. Geweldige jeugd gehad daar.

Trees Hogendoorn

herinneringen aan Geuzenveld

Hallo Jan,
Ik ben Trees Hogendoorn. Je vroeger buurmeisje uit de Cornelis Vriendtstraat 31. Wat heb ik genoten van jouw verhalen in het geheugen van Geuzenveld. Je zou een boek kunnen gaan schrijven. Jij weet je nog heel veel te herinneren. Ook ik denk altijd met plezier en weemoed terug aan de jeugd die ons gevormd heeft tot wat we nu hebben gereikt. Doe de groeten aan je broers en zussen.

groeten Trees Hogendoorn