Als klein jongetje klom je omhoog over één van de talloze paadjes, een mengsel van zand en schelpjes. Urenlang kon je dan zoeken naar bijzondere exemplaren. Bovenop de Dijk staande voelde je je een ridder in zijn kasteel. Machtig en onbespied. Er kwam ook verder niemand. Soms deden geruchten de ronde over “een enge man”, en dan maakte je elkaar bang, of je ging op zoek. (van bovenaf zag je immers veel). Maar zo’n man werd door ons nooit gevonden
's Zomers
'Mijn' gedeelte van de Dijk eindigde in zo’n lekker slootje waar je in het voorjaar stekelbaarsjes en kikkervissies kon verzamelen, waarmee je je moeder weer blij kon maken. Nooit werden het kikkers. ’s Zomers gebruikten we de Dijk om er op de vlakkere plekken vanaf te rijden met onze step, richting de Vening Meineszlaan. Remmen was nauwelijks mogelijk met zo’n ding. En het ging heel erg hard richting het verkeer. Eindeloos kon je in het laatste stukje dijk naar de Haarlemmerweg dwalen en verstoppertje spelen vanwege het hoog opgeschoten riet links en rechts van de Dijk.
's Winters
Ieder jaar weer vormde de Dijk het absolute hoogtepunt van de winterpret. Als het gesneeuwd had gingen alle jongens en hun vaders en moeders met al dan niet zelfgebouwde sleetjes de dijk op. Vooral op het eind bij de Haarlemmerweg was het feest. Daar lag nog een klein minidijkje achter de grote, zodat je in volle vaart daar overheen vloog. Dat je dan zo hard ging dat je op het fietspad van de Haarlemmerweg terechtkwam (en soms nog verder: op de weg) deed er helemaal niet toe.
Veilige plek
Toen we twaalf waren rookten we daar onze eerste zelfgedraaide sjekkies, en nog later, op de middelbare school, het HLW, deden we altijd de dijkloop over het stuk tussen de Erasmusgracht en de Jan van Galen. Je kon er ook lekker overheen crossen met je brommertje. Ik weet zeker dat de Dijk voor mijn generatie heel belangrijk is geweest. Juist op die plek was je veilig, eventuele vijanden kon je al van ver aan zien komen en er gold er geen enkel ouderlijk gezag. Je kon doen wat je wilde in de talloze kuilen die er in de loop der jaren in zijn vorm waren ontstaan. Vrij-plaats de Dijk.
gepubliceerd: 27 mei 2008