Slotermeerlaan 62

Als kind logeerde hij hier regelmatig. “Kijk, daar zie je het zolderraampje. De trap naar de zolder was stijl en die haakte je aan een luik. Nu zou ik er waarschijnlijk niet meer rechtop kunnen staan. En hier zette opa zijn brommer." Ron wijst naar de schuurtjes aan de voorkant van de woning.
De twee brievenbussen in de voordeur geven aan dat de huizen verdeeld zijn in een beneden- en bovenwoning. Opa en oma de Vries woonden dus boven.Vooral de flat aan de overkant heeft op Ron als kind indruk gemaakt. De kleurvlakken aan de buitenkant en de hoogte van het gebouw herinnert hij zich goed. “En aan de achterkant van het huis was een speeltuintje."" Daarvan is nu niet veel meer over.
Vader de Vries heeft hier nooit gewoond. Als we hem opzoeken in zijn woning in Bussum vertelt hij dat hij zich destijds verbaasde over de verhuizing. “Hun ruime woning op de Stadionweg ruilden mijn ouders voor deze kleine woning. Maar het voordeel was dat mijn moeder niet langer naar de derde etage hoefde te klimmen."
Het was een nieuwe wijk waar opa en oma de Vries niemand kenden. Het uitzicht op de Slotermeerlaan zorgde voor levendigheid en opa de Vries zat nooit om een praatje verlegen dus het duurde niet lang of ze waren hier helemaal ingeburgerd.
Opa was sluiswachter bij de Nieuwe Meer en brugwachter bij de brug in de Zeilstraat. En onbezoldigd rijksveldwachter. “Als er een rebel was die zich niet aan de regels hield dan mocht hij ze aanhouden en bekeuren."
Voor het innen van het sluisgeld kwamen de schippers naar het kantoortje op de sluis. Het bruggeld werd door de schippers in een klomp gegooid die opa aan een hengel boven het schip hield. Vader en zoon de Vries kozen beiden voor Bussum als woonplaats maar hun babbels doen niet onder voor die van de Amsterdamse opa.

Gepubliceerd: 6 februari 2006