Caruso

Auteur: Fred Fontijn
6 Fans
Amsterdam-West

Het moet ongeveer 1954 zijn geweest, dat mijn ouders besloten om de radiodistributie te vervangen, door een lampenradio met platenspeler

Van vier radiostations gingen we over op veel meer, waaronder radio Luxemburg, met een top tien. Via deze zender werd de populaire Amerikaanse muziek ook in Nederland bekend. In huize Fontijn werd al snel de eerste 78-toeren plaat grijs gedraaid. We maakten een potje en mochten om beurten een plaat kopen. Mijn vader, moeder en zus, legden ieder wekelijks een kwartje in en kleine Freddie een dubbeltje. Mijn eerste keus waren ‘The Chico’s: ’s Avonds als het kampvuur brand, gevolgd door Toby Rix met : ‘Malle vent, ja’.

Grammofoonplaten kochten wij bij ‘Caruso’ in de Jan Evertsenstraat. Een eind lopen vanaf De Rijpgracht, maar dat had ik er graag voor over. De eigenaar deed zijn best om iedereen zo goed mogelijk te informeren, maar was vooral op de hoogte van klassieke muziek, later kwam zijn schoonzoon erbij, die wist meer van populaire muziek. Bij hem kocht ik ook mijn eerste Elvis Presley vijf en veertig toeren plaatje: ‘Jailhouse Rock’, met op de B-kant ‘Teddy bear’. Ook mijn volgende plaat zou van Elvis worden, ik was een fan, maar daarover werd thuis een veto uitgesproken, waardoor ik mij genoodzaakt voelde, niet meer aan de ‘pot’ mee te doen.

De bouw van de toneelzaal van Marcanti Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, 1955-1956

De bouw van de toneelzaal van Marcanti Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, 1955-1956

Alle rechten voorbehouden

Wel ging ik mee naar de ‘Caruso’ avonden in Marcanti. Vaste klanten werden uitgenodigd en kregen daar een gevarieerde ‘bonte avond’ voorgetoverd. Zo herinner ik mij Kees de Lange, de Wama’s, Willy Alberti, de Spelbrekers, Rita Corita, Mieke Telkamp, het Leedy Trio, Jan Tromp de kunstfluiter en Frans van Dusschoten als imitator, het kon niet op. Allemaal artiesten die we vooral kenden van ‘De Bonte dinsdagavond trein’, televisie had toen bijna nog niemand. ‘Caruso’ zijn we, mede door deze avonden waarschijnlijk, nog heel lang trouw gebleven.

Alle rechten voorbehouden

670 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
thea

marcantie

ikwas toen zelf nog heel klein maar ik mij de bonteavondtrein nog wel herrineren ik weet nog wel dat er in eens een lamp naar beneden kwam ik was dol op ie liedjes ik zong ze tot vervelendstoe het leuke was dat ik boodschappendeed voor de buurvrouwboven dan stampte ze even op de grond en dan ging ik naar boven en deed dan boodschappen en dan kreeg ik altijd vijf cent en daar kocht ik kauwgomplaatjes van met filmsterren ik had er heel ver oja andre van duin op tv dan ging er een paard hinneken en dan was die geen af loekie knol en adre hadden gewonnen een band parodie het rem eiland of zoiets oja kort geleden iop de uitmarkt en het jordaan festival en op het leidsepleinfeest werden ook die liedjes gezongen de regen kwam met bakken naar beneden ik weet ook nog wel dat dikkematrassen en dat we daar onder lagen of ziets gewoon in bed de jaren 63 en dat ca in de fik stond in de stad de ijspegels hingen er aan ik weet ook nog wel dat bij wiegburg gingen glijen opgespotenijs en die afrikaantjes die plukten om te drogen oja en weten jullie nog die pleisters op onze borsten voor tbc met een zalfie er op bij mij was het altijd goed later toen ik een prik kreeg ook voor tbc toen ik mij moest controlen wist ik niet meer welke arm het was omdat er niks te zien was ik weet ook nog wel een keer ben ik doorgelicht met mijn moeder samen ergens in de bellemiestraat en die heks dat was een ouwe vrouw volgensmij wat waren we bang zeg oja toen we naar spanje gingen met de auto we zaten opde rest te wachten ze hadden zich verslapen ze hebben met een rotgang met de buren samen de imprialopgeladen of zo iets en toen konden wij vertekken oja die douche op da costacade die is er nog we zijn daar zo tekeer gegaan met kittie kerver samen handoeken over de muren gooien dat was leuk we moesten douchen opm dat we naar de schooldokter moesten in eerste helmerstraat oja scapino ballet om de hoek net als gymnastiek als het warm was mochten we in tuin gymen die antenne bij draaien weet ik ook nog wel oja die kolenkachels ik kreeg ze nooit an ik gooide er kranten op mijn moeder was daar goed in soms ploste er iets in die kachel en stinken die waslijnen in de kamer en dat mijn grote neef piet jasper 44 naalden zij ik weet ook nog die ouderwetsebandricorders en dat ze daar zelf muziek mee meemaakten ik draaide die bandjes helemaal stuk net als die speeldoos van doktersivago tot vervelends toen oja en dat ik met mijn oudste zus naar de opticien moest op overtoom onder poort ik had niks gezegd we gingen met de klaswandelen in het vondelpark toen kwam mijn oudste zus mij daar ophalen onze opticieeenzelf was polderman volgens mij in de kinkerstraat

olga van roode-peterson

marcantie in aanbouw, nooit gezien

hoi fred, ik reageer maar weer als eerste, en ik denk dat ik een van jou trouwste lezers ben van het Geheugen.ook ik ben als kind heel veel in marcanti geweest, en ben zelfs ook wel eens op het podium geweest, want dan werd er iemand gevraagd om naar voren te komen, nou dat wilde ik wel.ik weet niet meer wat ik daar allemaal heb gezien, maar de herinnering is dat ik heel wat zondagen en misschien ook zaterdagen daar ben geweest, met heel veel leuke optredens.gr. olga v. roode