Vanaf dat ik 21 was heb ik in verschillende landen gewoond. Sinds 1983 woon ik in Nederland. Eerst 23 jaar in Amsterdam Zuid. Door de jaren heen merkten wij dat het steeds moeilijker werd om te parkeren en wij besloten te verhuizen. Na veel kijken in de omgeving vonden wij Slotermeer het mooist. Door de ruimtelijke ordening. Zoveel groen! Brede straten met grote bomen, een meer omringd door een park met aan de ene kant een theater en een groot zwembad. Gezellige hofjes tussen de huizen. Hier voel je je bevoorrecht als Amsterdamse bewoner
.
Wat ik jammer vind is dat veel mensen klagen over vandalisme in West. Helaas hebben zij gelijk. Ondanks het feit dat ik het moeilijk vond vernielingen te vinden om te fotograferen. Hier en daar heb ik wel verloedering en zwerfvuil gezien… Maar wat ik vreemd vind, is dat alle schuld steeds aan de buitenlanders wordt toegeschreven. Dit gedrag - afval op straat gooien - is naar mijn mening en ervaring een teken van gebrek aan beschaving en heeft niet direct te maken met een bepaald land van herkomst. Het is jammer dat West daardoor een slechte naam krijgt, terwijl het grootste deel van de bewoners beschaafde mensen zijn die dat niet verdienen. Ik kan met hen praten, in de ogen kijken en hun waarderen zoals zij zijn, zonder te denken aan hun land van herkomst of religie en dat geeft mij een goed gevoel.
Kijk hier naar het fotoverhaal van Mariël op YouTube.
Dit verhaal is één van de fotoverhalen (zogenaamde digi-tales) die onder leiding de fotografen Dominique Panhuysen en Bernice Siewe door vrouwen uit Nieuw-West tijdens een aantal workshops in Vrouw en Vaart gemaakt zijn.