Herinneringen van Wim van den Broek, Ko Kroesen (Monumenten Spreken Zaandam), Corrie van den Boogaard-Vlug, Jan Holla, Leny en Joop Kool-Schönhage en Betty Wichmann
Wim van den Broek was nog maar een paar maanden twee toen de oorlog voorbij was. Toch weet hij nog, mede dankzij een foto, dat hij een feesthoedje op had, net als zijn zus Nellie. Ze moesten thuis blijven, terwijl hun ouders naar een bevrijdingsfeest in Amsterdam gingen. Vader reed in die tijd een Amerikaanse jeep. Ko Kroesen, die vanuit de Jan van Riebeekstraat naar een bevrijdingsfeest ging, was iets ouder. Hij werd gekiekt als bakkersjongen en won de eerste prijs.
Er waren ook schaduwzijden. Zoveel stedelingen waren in de hongerwinter bij boeren en tuinders langs gegaan voor eten. Maar al halverwege mei 1945 vond Corrie Vlug van ‘Vrederust’ in het veevoer dat de schillenboer van zijn tocht door de stad kwam brengen hele witbroden liggen. Luxe wit brood.
Joop en Leny Kool vertellen dat er na de bevrijding soms ‘spontaan’ wraak werd genomen op NSB-ers en vrouwen die met Duitse soldaten waren omgegaan. Joop weet dat kruidenier Waterman van de Nieuwemeerdijk in een antieke schandpaal is gezet. Zijn hoofd en zijn handen ieder in een gat tussen twee planken geklemd. Voorbijgangers konden hem uitschelden of bespugen. Zijn vrouw vluchtte en sprong bij de Sloterbrug in het water. Ze werd gered met een dreghaak. Bij Paulien van der Kroon die naar men zei met een Duitser was gegaan werden de haren afgeknipt. Betty Wichmann zag in de dagen na de bevrijding in het dorp Sloten ‘moffenvrouwen’ in een kring staan, terwijl er een werd geschoren. Ze werd er misselijk van en is gauw naar huis gegaan.
Al op 5 mei 1945 werden er bewaarplaatsen en kampen ingericht voor mensen die als ‘fout’ werden gezien. De enige die door de vertellers van deze serie ‘fout’ werd genoemd was boer Scharrighuizen van de buurtschap de Nieuwe Meer. Hij liep als ‘Jan Hagel’ in het uniform van de W.A. (‘Weer-Afdeling’). Veel NSB-ers en kaalgeschoren meisjes werden naar hotel ‘De Landbouw’ in Hoofddorp gebracht. Het stond aan de Hoofdweg tussen de Concourslaan en het Marktplein. Joop Kool werd na de oorlog door de Binnenlandse Strijdkrachten (B.S.) van Sloten ingeschakeld om daar op wacht te staan. Ook het Polderhuis, een commandopost van de B.S., heeft hij een tijd bewaakt. De meeste gevangenen gingen vervolgens naar het ‘Sectorpark Sloten’ in Halfweg. In november 1945 zaten hier al of niet terecht 231 vrouwen en 1022 mannen vast. Naast een militaire locatie bij Zijkanaal F hoorden tot het Sectorpark de loodsen van het Kruithuis in de Osdorper Binnenpolder, Haarlemmerweg 711. Daar is nu het Cultureel bedrijventerrein ‘De 1800 Roeden’.
Dit is deel 19 - het laatste - van een reeks verhalen over de 2e Wereldoorlog. De verhalen zijn tot stand gekomen vanuit interviews die Pim Ligtvoet - van het Comité 4-5 mei Slotervaart - heeft gehouden met (oud)bewoners van de polders die nu tezamen Nieuw-West vormen.
Link naar rubriek waar alle verhalen 'Oorlog in West' bij elkaar komen te staan.