De map met 'huis' erop (vervolg)

1 Fan

De eerste bewoners van Slotermeer aan het woord: op 7 oktober 1952 werd tuinstad Slotermeer officieel geopend door koningin Juliana. Na bijna zestig jaar spreekt de Westerpost met de pioniers. Dit keer Tini van den Akker, die de brochure 'Uw eigen huis in tuinstad Slotermeer' uit 1952 al die tijd heeft bewaard, over de koop van een huis in een gloednieuwe wijk.

.... Bovenop de 13.200 gulden kwamen nog eens 65 gulden voor een – inmiddels alweer verdwenen – dienstluik tussen huiskamer en keuken en drie gulden voor drie extra legplanken met rekjes in de keukenkast. Tini: “Ik heb nog steeds plezier van die planken.”

Holletje

De eerste tijd in Slotermeer was er vooral de heimwee. “Ik wilde wel kruipend terug naar Noord. Mijn moeder woonde daar bij ons om de hoek. Ons huis was zo knus. Ik was echt thuis in Noord.” Maar ze zag de voordelen van Slotermeer: een grotere woning, drie slaapkamers, groen alom. En ook nog eens lieve buren, wat haar uiteindelijk hetzelfde thuisgevoel gaf als voorheen. “Dit is nu echt mijn holletje.” Een buurt voor opgroeiende kinderen, vond en vindt ze Slotermeer. “Er woonden hier zoveel gezinnen toen. Alles speelde met elkaar. Op het gras werd getennist.” De huidige scholen in de buurt waren er in 1953 nog niet. “De oudste ging op de Burgemeester De Vlugtlaan naar wat nu de Otto Heldringhschool is. Door de modder – er was overal modder – met haar regenlaarsjes. Dat smalle poppetje. Ik zie 'r nog lopen. De jongste, een kleuter, ging naar een lokaal in een school aan de Wiltzanghlaan, over de dijk. Later kwamen Het Waterhoentje en de Burgemeester Fockschool hier vlakbij.” 



Uppie

De tijden zijn veranderd. Al staan de huidige buren voor haar klaar als het moet, het contact zoals vroeger is er niet meer. De ooit zo rustige Vening Meineszlaan is nu een sluiproute voor autoverkeer. Maar: “Ik woon hier nog steeds mooi.” De kinderen zijn uitgevlogen, hebben zelf kinderen, een baan of zijn (bijna) grootouder. Tini van den Akker vermaakt zich vooral met haar handwerk. Ze maakt kaarten (meer dan honderd verkocht ze via hobbyspeciaalzaak Bruinink voor het goede doel), borduurt en speurt op de computer naar tijdschriften voor creatieve inspiratie. Een geborduurde boekenlegger is haar huidige project. Voor de beweging heeft ze haar wekelijkse loopje naar het Bos en Lommerplein. Ze is nu alleen, maar niet eenzaam. Het huis voor zes is een huis voor één geworden. “Hoe vindt u het dat ik hier nog woon. In m'n uppie! Ik vind het zalig.”

Wilt u terug naar het eerste deel van het verhaal? Klik dan hier.


Ook pionier?

Bent u ook een pionier? Woont u ook (ongeveer) vanaf het begin in Slotermeer of heeft u er toentertijd gewoond? U kunt Shirley Brandeis bereiken op 06 26 14 02 55 of via shirley@brandeis.nl. 



Met dank aan Arnold Paalvast die belangeloos en met veel liefde de pioniers in deze serie portretteert

Alle rechten voorbehouden

84 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe