Repelsteeltje in het Patrimoniumzaaltje

Eind jaren vijftig van de vorige eeuw kwam er een gebouwtje in de Dirk Sonoystraat in Geuzenveld, gesticht door woningstichting Patrimonium. In de volksmond werd het gebouwtje “Het Zaaltje” genoemd.
Ik zat in die tijd in het houten schooltje tegenover de Sionskerk aan de Dr. H. Colijnstraat met de naam Timoteusschool. Later werd de nieuwe Timotheusschool aan de Lodewijk van Deysselstraat gebouwd. Daar heeft mijn opa, die timmerman was, aan meegebouwd. Ruimte voor gymlessen was er in het houten schooltje niet. 
Met de komst van dat Patrimoniumgebouwtje liepen wij vanuit school daar naar toe voor de gymles. Ook werden er in het “Zaaltje” voorstellingen voor de ouders van school opgevoerd door verschillende klassen. Ik weet nog dat onze klas daar het sprookje “Repelsteeltje” heeft opgevoerd. Ik zat in de derde klas. We hadden een invaljuf waar ik de naam niet meer van weet.
Een jongen uit onze klas werd gekozen om de rol van koning te spelen, alleen vanwege zijn nogal corpulente postuur, want een koning moest er “stevig en goed gevuld” uitzien. Helaas kon deze jongen zijn teksten niet onthouden. Hij heette, geloof ik, Martin. De juf raakte in paniek en zocht een andere koning.
Ik kon heel goed onthouden en kende alle teksten van het hele sprookje uit mijn hoofd. De juf koos mij als opvolger, maar zat met mijn postuur in haar maag. Ik was een kleine, magere jongen met een klein smal koppie. De “Koningskleding” was me veel te groot en de “kroon” zakte over mijn hoofd. Niet bepaald een type ”Koning”. Bij de repetities bleek echter dat ik de rol moest hebben, want ik kende alle teksten uit mijn hoofd, zonder geoefend te hebben. Vervolgens werd het “koningskostuum” provisorisch ingenomen met spelden, riemen en touwtjes en de kroon werd “passend” gemaakt met gebruik van een nietapparaat.
Op de avond voor de ouders stond er een magere, kleine, iele “koning” in veel te wijde kleding te stralen in de voorstelling, samen met mijn vriendje Meindert van der Schaaf in zijn glansrol van Repelsteeltje. De rest van de klas was boom, bediende, paard, volk, heks of een of andere bijrol. Het werd een succes en de ouders genoten. 
Ik heb een heel slechte, wazige zwart-wit foto bewaard - zie hieronder - genomen over de hoofden van de ouders heen, waarop Meindert en ik staan te acteren tijdens de opvoering van het sprookje.

Lees ook het verhaal uit 2008 over het Zaaltje