Ode aan Amsterdam-West

Verteller: Ans Hiel
Auteur: Ans Hiel
7 Fans
Amsterdam-West, Bos en Lommer
De markt op het Gulden Winckelplantsoen Foto: collectie Ans Hiel

De markt op het Gulden Winckelplantsoen Foto: collectie Ans Hiel

Alle rechten voorbehouden
Geheugen van West

Stenen, wind, bedrijvigheid en overal zand,
De tuinsteden leken een groot strand.
Héél veel groen dat moest er komen,
Planten, bloemen gras en grote bomen.
De kolenkit werd een symbool in de nieuwe wijken,
Aan het Gulden Winkelplantsoen kwam een markt de buurt verrijken.
Licht en Lucht, ruimte voor velen,
Kinderen die veilig buiten kunnen spelen.
Straten, stoepen, scholen en trambanen.
Pleinen, hofjes, grachten en lanen.
Dat was het begin van een natuurgebied.
De Sloterplas, Heemtuinen en het Ruige Riet.

Ans Hiel.

Gepubliceerd: 16 december 2007

Lees ook de andere verhalen in de rubriek Senioren bouwen aan digitaal geheugen.

Dit is een gedicht geschreven tijdens de cursus 'Senioren Amsterdam-West bouwen aan digitaal geheugen', een samenwerkingsproject van Eigenwijks, Computerwijk en het Geheugen van West. Mogelijk gemaakt door het Oranjefonds (subsidie) en Movisie (ondersteuning).

Alle rechten voorbehouden

1626 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Markt op het Gulden Winckelplantsoen Foto: 19 juni 1962, archief van de Dienst Ruimtelijke Ordening, voorheen afdeling Stadsontwikkeling van de Dienst Publieke Werken, Beeldbank Stadsarchief gemeente Amsterdam

Markt op het Gulden Winckelplantsoen Foto: 19 juni 1962, archief van de Dienst Ruimtelijke Ordening, voorheen afdeling Stadsontwikkeling van de Dienst Publieke Werken, Beeldbank Stadsarchief gemeente Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
Lida Luiten-Terwijn

gedicht

Nu pas zie ik deze oproep die natuurlijk niet meer van kracht is. Het gedichtje is geschreven volgens mij door Martine Bijl die...als ik het goed heb...ook op de Willem heeft gewoond alwaar haar vader huisarts was.

Elly van der Reijden

Willem de Zwijgerlaan

Ik ben er geboren.het gedicht bezorgde mij kippevel.Heb er gewoond tot aan mijn trouwen.Dit jaar stond mijn broer er,na 61 jaar,weer op de stoep van ons oudelijk huis.Het gevoel was nog het zelfde voor hem,maar vond de laan mooier geworden.Vele winkels zijn er weg en die brede stoep is ook niet meer.Ja, alles veranderd,maar de laan op zich niet.

wiesbroodwinner

willemdezwijgerlaan

voor de eerste maal bezoek ik deze site.Als vroegere bewoonster
van de laan vind ik het gedicht fantastisch.Naderhand verdhuisd
naar de Jan van Riebeekstraat, daarna van Middellandtstraat.
Dus echt een west bewoonster. Ik zal uw sites zeker vaker
bezoeken. Dank!

Bezoeker

Willem de Zwijgerlaan (gedicht)

Ik heb er stilgestaan,
Ik zag de huizen aan
mijn oude buurt in Amsterdam
Willem de Zwijgerlaan,
een kind kwam naar mij toe:
Weet U hoe laat het is misschien?
en in de ogen van dat kind
kon ik mezelf weer even zien
op weg naar school toe
langs al die grijze tegels,
op weg naar ouder worden
volgens vaste regels.
De weg was langer dan ik dacht
ik kon geen brug meer slaan
Willem de Zwijgerlaan.
Ik vond de tijd niet meer terug
en ben naar huis gegaan!


Oproep aan Lida Luiten-Terwijn,

Beste Lida,

Zou jij jouw e-mailadres aan ons willen melden?
Via deze link: klik hier voor e-mail aan de redactie.

De redactie