Ballonnen voor de vrijheid

Om 13 uur waren zij allemaal aanwezig op Plein '40-'45, die leuke kinderen. Uit allerlei landen bij elkaar met één doel: MIJN ballon moet het verste gaan...
"Waar naartoe dan?" vroeg ik.
"Naar Turkije, naar Irak, naar Marokko."

"Heb jij wel jouw naam op het kaartje geschreven? Jawel, en die van mijn broertje ook! Nou, dan komt het zeker goed."

Dan moet iedereen tot drie tellen en dan laten de kinderen de ballonnen los.
Oké, drie, twee, één ...
Daar gaan ze dan, ide strak azuurblauwe lucht in.
Wat een blije gezichten, ook wel een beetje gespannen. "Zou mijn ballon winnen?", lees ik in de prachtige donkere ogen.
 
Het was een fantastisch moment!

Gepubliceerd: 8 mei 2008