Beter praten dan geweld
Dit terwijl ik toch wel eens alleen naar een twist werd toegestuurd, bijvoorbeeld naar Rooie Jan (v/d Heuvel) een notoire vechtersbaas in de Tuinstraat of naar de Huijbrechtjes, ook een groep familieleden met een te sterk rechtvaardigheidsgevoel, waarvan een van de zoons tijdens een gevecht met de politie in het sabel van een agent is gelopen. Een gruwelijke gebeurtenis.
Mijn stelling was (en is) dan ook dat je beter met praten de boel kan oplossen.
Respect
Gezegd moet wel worden dat het respect voor de Hermandad toen nog wel iets meer betekende dan tegenwoordig, waar een agent van politie soms zelfs hardop uitgescholden wordt en als corrupt wordt betitelt.
'Omkopen' werkte niet
Op de Lijnbaansgracht tussen de Lindengracht en de Palmstraat was een winkel in galanterieën. De uitbater hiervan had de gewoonte zijn waren op de openbare weg uit te stallen. Dit leverde nogal wat hinder op voor het verkeer. De Lindengracht was destijds nog een erg drukke markt, vooral op zaterdag. Ik ben toen met de winkelier gaan praten en hem gezegd dat hij zijn spullen binnen moest zetten en hem uitgelegd waarom en dat ik anders een proces-verbaal moest opmaken. De man was het roerend met me eens en beloofde de boel binnen te halen. Met een goeie sigaar in mijn pet verliet ik de zaak. Toen ik een paar uur later weer langs de winkel kwam stond alles nog op straat, tot hinder van vooral de voetgangers, wat écht niet kon vanwege de veiligheid.
Ik heb de winkelier toen maar opgeschreven. Maar de man had de euvele moed om naar het bureau te bellen. Ik had hem een proces-verbaal gegeven terwijl ik wél een sigaar van hem had aangenomen. Van Adjudant Japin kreeg ik glimlachend een pluim en moest vooral gewoon doorgaan. Mijn plaatsing aan het Posthuis, die voor een half jaar was gepland, werd met een half jaar verlengd.
Gepubliceerd: 29 juli 2008
Lees ook de andere verhalen van deze diender.