“Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling naar Geuzenveld te verhuizen” , vertelt Hennie ons als we bij haar op bezoek zijn in de Burgeemeester van Leeuwenlaan. “ Mijn man was net overleden en onze woning aan de Admiraal de Ruyterweg was nodig toe aan een opknapbeurt. Mijn hoofd stond daar op dat moment helemaal niet naar en toen mijn schoonzus mij dit huisje in Geuzenveld aanbood, heb ik (te) snel de beslissing genomen te verhuizen.” Uiteindelijk kwam het wel goed uit dat Hennie in zo´n ruime en groene omgeving was terecht gekomen. Ze werd namelijk erg ziek en dus greep ze in die tijd iedere gelegenheid aan om een stevige wandeling te maken. “En dat kun je hier hoor, eindeloos lopen.”
En zo liep Hennie op een goede dag voorbij het pand van Stichting de Brug, aan de Aalbersestraat. ´Huiskamerproject voor Ouderen´ las zij op het bord bij de deur. En in het raam hing een uitnoding: ´loop gerust binnen voor een kopje koffie´. Zo gezegd, zo gedaan en Hennie liep binnen voor een kopje koffie. En ze ging er niet meer weg. De Brug omarmde haar met liefde, die zij beantwoordde met vele uren vrijwilligerswerk. “Inmiddels ben ik op drie dagen per week gastvrouw bij de Brug, wat zoveel betekent dat ik de gasten ontvang, hun een drankje aanbied en de boel in de gaten houd. En ik doe dat met heel veel plezier en dankbaarheid.”
Wie trouwens denkt dat Hennies week hiermee voldoende gevuld is, heeft het mis, want op de vrijdag is ze ook nog eens ´bloemenmeisje´ in het Slotervaartziekenhuis. “En ´s avonds zit ik heerlijk een puzzeltje te maken of ik kijk naar het nieuws en de actualiteiten. En ik wandel veel hè, door het stadsdeel.” Laat Hennie maar schuiven.
Gelukkig met de Brug
Hennie Loopeker (1932) heeft niet bepaald de leukste tijd achter de rug — in korte tijd overleed een aantal dierbaren — maar haar positieve kijk op het leven én Stichting de Brug hielden haar op de been.
1410 keer bekeken