Padvinden of niet (5)

7 Fans
Geuzenveld

Vervolg op deel 4, over 'Heitje-voor-een-karweitje'.

Klanten

Dat waren er twee, mijn moeder was natuurlijk de eerste klant en buurman Verhoeven de tweede, maar dan kwam de moeilijkheid. Iik werd soms door gebrek aan klusjes de laagbouw in gedwongen, alwaar je te maken kreeg met blaffende en bijtende honden, jouwende en je uitlachende kinderen, (ooit eens een kapotte fietsbel naar mijn hoofd gekregen, gemist gelukkig) maar nog erger, de MISBRUIKSTERS. Let op! Vrouwen zijn dat ... mannen doen zoiets niet aan onder elkaar!
Ik heb eens een HELE zaterdagmiddag koper zitten poetsen bij een ouwe taart in de Jacob Cabeliaustraat die nog te gierig was om me een glas limonade of zelfs water voor te zetten, echt elk stuk koper van onder tot boven inspecteerde voordat ze het weer terugzette op de plek waar het vandaan kwam. Telkens kwam ze weer aanzetten met een nieuw stuk... waar ze ze vandaan haalde weet ik niet, maar ik kan nog steeds de geur van koperpoets niet verdragen zonder aan dat mens te denken. En ik kon ook niet stoppen, want dan kreeg ik geen handtekening en geen heitje.

Bijna de hele zaterdag

Ook heb ik eens een zaterdagochtend bij een oudere dame in de Pieter van de Werfstraat tot ver in de middag de gesnoeide takken van haar rozenstruiken moeten verzamelen op moeten binden en daarna in een hoek moeten stapelen. Begrijpelijk is dat ik daar niet geheel ongeschonden vanaf ben gekomen, maar de eerlijkheid gebied me wel te zeggen dat ik dáár wel goed werd verzorgd met eten, drinken en pleisters.

Slagersklus

Een andere klus was bij Slager Blommesteijn, toen ik daar binnenliep op een woensdagmiddag en vroeg of de slager of Ruud (zijn zoon) misschien een karweitje hadden, zeiden ze dat ik om 19.00 uur terug kon komen dan hadden ze wel wat. Ik toog dus na het eten naar de andere hoek van de flat waar de slager was, waar ik met veel egards en armgezwaai door grappenmaker Ruud binnen werd gelaten. Er werd me een bezem in de handen gedrukt en gevraagd of ik al het zaagsel wat er op de vloer lag bij elkaar wilde vegen om het daarna in een vuilnisemmer te deponeren. Zo, dacht ik, dat is een makkelijk verdiend heitje zeg. Ik was dan ook binnen 10 minuten klaar. Toen ik dus triomfantelijk Ruud de bezem en stoffer en blik aangaf, met de woorden “ik ben klaar”, lachte hij nog triomfantelijker dan ik en zei, “dat dacht je, …loop maar even mee”.

Wordt vervolgd!


Gepubliceerd: 24 februari 2009

Lees ook deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4 van Padvinden of niet.

Alle rechten voorbehouden

520 keer bekeken

7 reacties

Voeg je reactie toe
Bezoeker

re: Open dag

Wat leuk Marie-Anja, en zo te zien is er weinig veranderd bij de jonge padvinders... Ook bij jouw kleinzoon (we worden oud..) is het zakmes een van de leukste dingen die je had... net als bij mij haha... Inderdaad was het zo dat er wel een vorm van dicipline bij ons was en ik kan me zo voorstellen dat in de huidige tijd er zoiets niet meer is, ook omdat de min of meer autoritaire houding van de leiding niet meer past in deze tijd, of dit goed is laat ik aan een ieder over om te beoordelen. Ik ben er in ieder geval geen minder persoon door geworden, integendeel durf ik te zeggen.
Maar het is leuk om te horen dat de scouting nog bestaat, ondanks mijn tegenzin die ik weergaf in mijn laatste (8) stukje hierover heb ik er ook veel plezier gehad hoor.
groetjes....

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

open dag scouting

Hoi Pieter

Nou , de open dag was al vandaag en niet in april dus bij deze wil ik je mededelen dat het nu een leuke club is met veel kampvuur en pannenkoeken. Mijn kleinzoon heeft al diverse knopen geleerd en ze maken van palen allerlei speeltoestellen met dik touw en moeilijk uitziende knopen. Ik vond het in ieder geval wel leuk om eens te kijken en de kampen en het zakmes zijn de hoogtepunten voor mijn kleinzoon. Ik heb geen schimmige toestanden gezien en ik denk dat het vroeger een strenge gestroomlijnde beweging was en het is nu toch een beetje rommeliger en vrijblijvender geworden.

Groetekes van Marie-Anja
p.s. Je kon ook nog broekhangen aan een zelfgemaakte installatie met palen en touw maar dat heb ik toch maar niet gedaan!!!!!

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

scouting

Hoi Pieter

Wat leuk dat Eb Vlug ter sprake komt in een van de reacties.
Ook ik heb daar menig krant naar toe gebracht en heb daar heel wat dubbeltjes aan overgehouden en opgemaakt aan snoep!!!! Ik heb een kleinzoon van tien jaar en hij zit nu alweer een tijdje op de scouting afdeling in Amsterdam Zuid-Oost . Dus zoals je ziet bestaat de scouting nog steeds en gaan wij in april naar de open dag. We zullen dan terdege controleren of het een schimmige beweging is. Je hoort nog van mij.

Groetekes van Marie-Anja

p.s. leuke stukjes!!!!!

Bezoeker

Hilbert

Yep, weer een naam opgediept uit het stoffig verleden, mooi Hilbert.
Eb Vlug, ergens in de buurt van de Diderotstraat, waar later het zo alom bekende Buddha is ontstaan. Het is ook waar ik mijn extra zakgeld vandaan haalde door met opgespaarde oude kranten, tijdschriften en andersoortig papier op een karretje langs te gaan... waar Eb of een van zijn handlangers de boel op een weegschaal gooide en er verder geen discussie was over het te ontvangen geld, je nam wat je kreeg. Soms was het zo dat we (mijn gabbertje en ik) het geluk hadden wat oud ijzer te hebben kunnen veroveren, want daar kreeg je veel meer voor dan voor oud-papier, vooral koper en lood (gepikt raamlood haha) deed het goed. Hoewel de kiloprijs wel erg fluktueerde voor papier zowel oud-ijzer en het er ook van af hing hoe Eb zijn petje stond, hij was een nogal nors persoon in mijn herinnering.
inderdaad een mooie tijd Hilbert...

Bezoeker

Heitje?

Mooi Pieter... Maareuh, ik zat niet bij de padvinderij maar ik verzamelde ouwe kranten. Samen met mijn vader liepen we dan vanuit Osdorp naar Eb Vlug in Geuzenveld. Kranten aan de fiets...
Waren die destijds niet een kwartje per kilo? Volgens mij was "Eppie" tevens een schroothandelaar...

Bezoeker

Leuke Tijden

Bedankt Pieter voor je geweldig leuke reactie en inderdaad ik zie nog weinig padvinders de laatste jaren (uitgestorven in het grote bos?). Het zou misschien te maken kunnen hebben met de wat mystieke sfeer die er toch altijd om de padvinderij heeft gehangen, tenminste dat is mijn indruk. Bestaat de scouting nog eigenlijk wel in een of andere vorm? Ik zal eens gaan googelen. Ben overigens erg blij om te horen dat je weer opgeknapt bent vriend. En ik hoop dat je nog wat oude foto's kunt vinden van onze tijd bij "de Geuzen" en naar me op kan sturen want in dat geval kan de redactie ze misschien nog bij deze stukjes voegen.

Pieter Visser

Heitje voor een karweitje

Ja, Pieter het waren leuke tijden toen.

Ik heb bij Café De Luifel toen nog de meeste omzet gehaald met “ Heitje voor een karweitje “ . Ik ging toen glazen ophalen en wat kleine dingen doen zoals vegen en vergeet nooit dat ik ook van de klanten geld kreeg. Vanzelfsprekend ben ik onderweg als een goede padvinder de helft van de omzet verloren ( hum, hum, hum ).

Kan me niet voorstelen dat je in deze tijd nog in zo’n padvinderspakje ( oké, alleen met Carnaval dan) op straat durft, je komt echt op een enkele Gaybar na geen Café meer binnen om een karweitje te doen.
Wat te denken om Akela te zijn in deze tijd!!. Elke zaterdagmorgen in je korte broek naar het clubhuis in het grote bos met de Welpen spelen en ik denk dat je tegenwoordig met die hobby meer vast zit op het politiebureau dan op het clubhuis.

Pieter Visser