Vrij kort na hun verhuizing naar Utrecht trokken Mimi en haar man verder naar Amsterdam. Zij kwamen terecht in de buurt van het Centraal Station. Echt prettig was hun verblijf daar niet en dus werd er andermaal verhuisd. Dit keer togen de echtelieden naar Osdorp, waar zij hun huidige woning aan de Sloterplas betrokken.
De man van Mimi was in de buurt van het Centraal Station al enkele keren beroofd en lastiggevallen en ook was de auto al verschillende malen opengebroken. De beslissing naar Osdorp te verhuizen was dan ook ingegeven door de wens in een veilige en ruime omgeving te wonen.
In een e-mailtje schrijft Mimi:”Osdorp is een bijzonder ondergewaardeerd stukje Amsterdam. Ik houd werkelijk van het uitzicht over de Sloterplas. In de winter zie je vanuit onze slaapkamer de hele plas, omdat de bladeren het uitzicht niet langer belemmeren. De aanwezige ruimte geeft een vrij gevoel, terwijl het centrum van de stad toch op korte afstand ligt. Deze combinatie van factoren vond ik gewoonweg nog niet in een ander appartement. De locatie aan de Sloterplas bevalt me zo zeer omdat het zich niet in het centrum van Osdorp bevindt - waar het voor het gevoel soms toch wat onveiliger is — maar daar juist net iets buiten. En het gratis parkeren is hier werkelijk een verademing!”
Mimi is bovendien zeer te spreken over de ‘gigantische’ Albert Heijn in de buurt van haar woning. Ook de aanwezigheid van een groot aantal winkels in het winkelcentrum van Osdorp is voor haar een bijzonder prettige bijkomstigheid. Jammer vindt ze het wel dat haar Nederlandse vrienden aangeven dat ze veel te ver weg woont en ergens ‘in the middel of nowhere’ is terechtgekomen. “Ze houden er gewoon niet van om vanaf hartje Amsterdam helemaal naar Lelylaan te moeten fietsen. Het fietspad naar Osdorp wordt ’s avonds nauwelijks gebruikt en is bovendien slecht verlicht. Ik zou het mooi vinden als de gemeente daar eens iets aan zou doen, zeker omdat het zo’n beetje de enige weg is die fietsers die naar het centrum (en in ieder geval de Overtoom) van de stad gaan kunnen nemen.”
Vaak neemt Mimi de tram naar het Centraal Station die vlak bij haar huis stopt. De auto blijft meestal op zijn plek, want parkeren kost daar in de parkeergarage gelukkig niets. Nog steeds is ze af en toe een beetje ongerust en wantrouwend als het gaat om de veiligheid van haar auto, zeker nadat die in het centrum van Amsterdam een aantal keren is opengebroken en beschadigd. Inmiddels voelt ze zich in Osdorp op dat punt echter steeds meer op haar gemak. Niet in de laatste plaats omdat er altijd wel iemand is die een oogje in zeil houdt. De oudere buurtbewoners houden tot Mimi’s geruststelling en goedkeuring alles nauwlettend in de gaten. (Met uitzondering van die ene keer dan dat Mimi er fijntjes op werd gewezen dat zij in de garage tegen het verkeer inreed en werd gemaand de juiste richting te volgen.)
Mimi en haar man wonen nu alweer een jaar in Osdorp en zij zijn van plan daar tijdens hun verblijf in Nederland ook te blijven. Zij zullen altijd blijven genieten van de weidsheid, het uitzicht op de Sloterplas met zijn zeil- en roeibootjes. Ook zullen zij met plezier hun inkopen blijven doen in de Albert Heijn en zullen zij blijven genieten van de gratis parkeerruimte en natuurlijk van de vrijwillige ‘buurtwachters’.
