Jan van Zijp
Geacht dagelijks bestuur,
Op 31 Augustus 1955 zijn mijn man en ik en drie kleine kinderen in onze woning aan het Jan Cupidohof komen wonen.
Eindelijk een mooie woning met keuken, badkamer, slaapkamers, woonkamer, alles compleet, plus balkon, alles nieuw. Plus nog zolderruimte en fietsenbox. Voordien hebben wij drie jaar op een zolderruimte gewoond van ± 20 m². U begrijpt dat we dolgelukkig waren met deze nieuwe woning, waar we nog twee kinderen hebben bij gekregen.
Het was leuk en gezellig wonen in een mooie landelijke omgeving. Mijn kinderen zijn inmiddels de deur uit. We hebben hen een goede opvoeding gegeven met normen en waarden.
Het zijn volwassen mensen geworden met verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbesef, die goed functioneren in deze samenleving, dank zij de woonomgeving en een goed thuis in tevredenheid, eenvoud en natuur, aan de Noordoever op Jan Cupidohof 9¹. Ik woon nog steeds op hetzelfde adres, mijn man is in 1996 hier thuis overleden. Ik woon nu alleen maar voel me hier prettig, gelukkig en tevreden in dit huis.
Slotermeer, noordoever is de parel van Slotermeer en daar moet men zuinig mee omgaan en helemaal van afblijven.
Er is hier recreatie genoeg, mensen genieten hier van de rust en de natuur, meer is niet nodig.
Kunt u zich voorstellen hoe ik mij voelde bij het horen van het bericht over eventuele sloop van deze hofjes voor verstedelijking. Met mij zijn er heel veel bewoners die hier tevreden en gelukkig wonen en absoluut zij tegen de sloop. Ze willen hier rustig blijven wonen.
De huizen zijn prima en solide gebouwd. Nergens in Slotermeer of Geuzenveld ziet men deze aparte bouwstijl zoals deze drie hofjes Jan Cupido, Doris Rijkers en Frans Naerebout.
Geen blokkendozen van beton, maar huizen met aparte balkons en rode daken. Dat deze hofjes gesloopt zouden worden vind ik kapitaalvernietiging.
Slotermeer noordoever gaat er echt niet op vooruit, geen verstedelijking als het u blieft.
Ik dacht dat men op zoek was naar woningen voor monumentenzorg. Nou als u het mij vraagt zijn deze hofjes er geschikt voor.
Het stadsdeel en de woningbouwverenigingen willen alsmaar meer en meer, mooiere huizen, dure koopwoningen enz. enz., allemaal ten koste van de mens.
De één wil niet voor de ander onder doen. Nou vergeet het maar: Hoogmoed komt voor de val. En die het kleine niet eert, is het grote niet weert.
Laat ons niet altijd denken aan geld, geld, geld, maar ook sociaalvoelend door het leven gaan.
Mijn visie is niet slopen, laat ons rustig blijven wonen en gelukkig zijn.
Met vriendelijke groet;
E.L. de Man Windrich