Herinneringen van een 'oudgediende' Diender, deel 1 (vervolg)

Verteller: Barteld Plenter
6 Fans
Amsterdam

Ik herinner mij nog mijn eerste grote detachement. Ik deed toen nog dienst aan het bureau Raampoort. Op 14 januari 1960 had ik ochtenddienst. In verband met aflossing kwam ik voor 07.00 al aan op het bureau. Ik ging naar binnen en kreeg gelijk al van de wachtcommandant de mededeling dat ik mijn jas wel aan kon houden, want er was in Amsterdam Noord iets aan de hand

Reddingswerk in Tuindorp Oostzaan Met als inzet de herdenkingspenning die de dapperen uitgereikt hebben gekregen. <br />Foto: collectie familie Plenter

Reddingswerk in Tuindorp Oostzaan Met als inzet de herdenkingspenning die de dapperen uitgereikt hebben gekregen.
Foto: collectie familie Plenter

Alle rechten voorbehouden
Waarschuwen

Er bleek een overstroming te zijn als gevolg van het bezwijken van de dijk door verzakking ter hoogte van het Zijkanaal H. Dit kanaal staat in verbinding met het Noordzeekanaal, waardoor het water Tuindorp Oostzaan dreigde te overstromen. Met nog enkele collega’s werden we in een VW-bus geladen en naar het bureau Mosplein gebracht. Daar werd de situatie al snel duidelijk. We moesten 'het dorp' in om de mensen te waarschuwen dat ze direct het dorp moesten verlaten. Ik werd samen met een collega, Bram Braber, in een ander VW-busje de wijk ingestuurd, om door middel van de omroepinstallatie de bewoners te waarschuwen.
De meeste mensen hadden al snel door dat het ernst was en verlieten zo snel ze konden hun woning. Echter, er waren natuurlijk zieken, oude mensen en mensen die erg slecht ter been waren, die niet zo snel hun huizen konden verlaten.

Achterhaald door het wassende water

Ik weet niet precies meer hoe laat het was, maar het water was inmiddels zo hoog gestegen dat met een auto rijden onmogelijk werd. Den Braber, die de chauffeur was, probeerde nog de 'kluft' bij de Meteorenweg te bereiken, maar de uitlaat kwam onder water te staan zodat de motor afsloeg. Door achter de auto te gaan lopen duwen konden we het net redden. Zodat ik kan zeggen dat ik toen de laatste persoon was die lopend Tuindorp uit is gekomen, al was het ook tot aan de knieën nat. Ik werd naar de werf van de NDSM gebracht waar grote hete luchtkachels zorgden dat ik en anderen ons konden drogen. En door onder andere Het Leger Des Heils werden we voorzien van warme soep en ander eten.

Evacuatie

Na en paar uur (in mijn herinnering) waren mijn kleren zover gedroogd dat ik weer ingezet wilde worden. Met een boot met buitenboordmotor, waarin als bemanning een paar stoere knapen van de NDSM zaten, kreeg ik de opdracht om zieke mensen te gaan evacueren.
Ik had een portofoon meegekregen, dit was toen nog een vierkante bak, die je op je rug moest dragen en waarmee ik contact met de vaste post op het droge had. We hebben eerst een jonge vrouw opgehaald, van naar ik meen de Meteorenweg, ze stond op het punt van bevallen.
Nadat deze veilig was afgeleverd, werden we naar het Zonneplein gedirigeerd waar op de eerste etage boven 'De Zon' (een toentertijd bekende zaak in zonneweringen) een man moest worden opgehaald die een maagbloeding had gekregen (zie foto). Ook deze man is snel en veilig 'geland' en naar het ziekenhuis afgevoerd. Daarna hebben we nog een oudere dame in veiligheid gebracht. Ook hebben we zoveel mogelijk rondzwemmende huidieren proberen te redden.
Ik heb helaas nooit meer gehoord met wie ik, samen met de mensen van NDSM de boot heb bemand.
Tot aan het droogvallen van het Tuindorp heb ik met nog andere collega’s deel uitgemaakt van het bewakingspersoneel, en na het droogvallen maakte ik deel uit van het begeleidend personeel van de mensen die weer terugkeerden naar hun huizen.

Terug naar deel 1 van dit verhaal.

Gepubliceerd: 22 mei 2008

Alle rechten voorbehouden

727 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe