De vernieuwing slaat om zich heen

Halverwege de Thomas van Aquinostraat zag ik het blauw/gele bord van de Lidl al. Toen pas viel het me op. Waar vorige week nog een drie verdiepingen hoog gebouw stond aan de Bierens de Haanstraat, restte nu niet meer dan een hoop puin.
Enkele boompjes in wat ooit de bescheiden achtertuintjes waren, stonden er nog. Een grote machine stond bovenop het puin.
De materialen die de huizen hadden gevormd van generaties inwoners van Slotermeer, werden nu netjes gesorteerd: steen bij steen, hout bij hout en metaal bij metaal. Opgevouwen metalen leidingen. Daar ging water doorheen waarmee talloze inwoners het zweet van een dag werken of het “strandzand” van een dagje sloterplas wegspoelden. Ooit deden ze dienst maar nu liggen ze werkeloos op een hoopje, klaar om afgevoerd te worden. Een betonnen paaltje, vroeger wellicht de oorzaak van een lelijke valpartij, ligt nu zelf hopeloos op de grond. Zou het nog weer rechtgezet worden?
Wat een sentimenteel stukje hierboven. Het zijn de mensen die een wijk levendig houden, toch niet de gebouwen? Ik heb helemaal niets met de flat die er stond. Toen ik in de zomer van 2005 in de buurt kwam wonen, stond de begane grond al leeg. Er was nog een schildering van Confucius, een stille getuige van een café, dat allang was gesloten. Een nieuw gebouw zal er verrijzen. Ik ben benieuwd of het Confuciusplein weer gezellig wordt, met weer wat meer winkels en bedrijvigheid.
Wel jammer dat er blijkbaar in de nieuwbouw geen plaats meer is voor Tenza, één van de laatste ouderwetse buurtwinkels met een winkelier die nog tijd had voor een praatje. Het gaat u goed meneer Moerkerk. Uw oude winkel staat nog overeind, maar voor hoe lang?
De vernieuwing slaat om zich heen...

Gepubliceerd: 26 juli 2007