Ik ben een echte noorderling, geboren en getogen in Emmen (Drenthe). Daarna nog 10 jaar in Groningen gewoond. Mijn man komt uit Zuid-Korea en woont sinds 2000 in Nederland. Hij is opgegroeid in Seoul, een miljoenenstad.
We zijn in de zomer van 2005 in Slotermeer komen wonen vanuit Groningen, omdat mijn man een baan had gevonden op Schiphol. Het was (en is) niet eenvoudig om snel woonruimte in Amsterdam te vinden. Mijn man woonde daarom eerst op kamers in Osdorp - de Aker, terwijl ik nog in onze huurwoning in Groningen woonde. Hij betaalde toen net zoveel huur voor die ene kamer van 12m2 als voor onze huurwoning van ongeveer 65m2!
Min of meer bij toeval kwamen we in Slotermeer terecht. Via het Amsterdams Platform Onderwijsarbeidsmarkt (APO) konden we in aanmerking komen voor een tijdelijke huurwoning omdat ik zou gaan studeren aan de eerstegraads lerarenopleiding Biologie aan de VU. We wisten dat we in de westelijke tuinsteden terecht zouden komen en dat werd een 3-kamerflat aan de Leibnizstraat. Het werd een beetje proppen want onze oude woning had een kamer meer. Een deel van onze spullen werd opgeslagen in het huis van mijn ouders.
Amsterdam-west heeft een slechte naam, maar dat is zeker onterecht! We voelen ons hier meer op ons gemak dan in ons oude buurtje in Groningen. Ook daar woonden we in een jaren’50 portiekflat in de buurt bij het treinstation Groningen-Noord. Op zich geen criminele buurt of zo, maar toch woonde daar een drugsdealer tegenover ons. Junks op gestolen fietsen reden vaak langs. Ook werd er een keer geschoten. Nu las ik laatst in de krant dat er zelfs iemand is vermoord vlak bij ons oude huis. Hier in de buurt wonen vooral gezinnen met kinderen. Hier geen junks maar gewoon voetballende jongetjes. Lekker normaal. Natuurlijk een stuk kleurrijker dan in Groningen. We moesten dus wel een beetje "inburgeren". Turkse pizza hadden we nog nooit eerder gezien....maar het smaakt heerlijk!
Gepubliceerd: 12 augustus 2006