Ik heb nog het staartje van de rock and roll periode meegemaakt, het begin was ik te jong voor. Maar zonder dat alles was ik niet geworden wat ik nu ben.
Ik woon sinds een paar jaar niet meer in Amsterdam-West. Ben verhuisd met onze paarden, omdat de uitbreiding van Schiphol alles opslokte. Ik hou me nu bezig met Western-riding, heb een eigen privéranch in het midden van het land met een aantal paarden. Maar dit alles, was nooit tot stand gekomen zonder de muziek in mijn verleden. Dat heeft mij van een rebel tot een persoon gemaakt die zich niet zo maar wenst neer te leggen bij ...
Ach het is nu eenmaal zo, je bent een dubbeltje en wordt geen kwartje.
Muziek bepaalt je leven (deel 2)
De begintijd
Met
-Promise to tell her & The Hippy Hippy Shake (Swinging Blue Jeans 1964)
-Needles and Pins & Saterday Night Out (The Searchers 1964)
Wij liepen moeder in de weg
Als ik deze nummers hoor, uit 1964, zie ik en ruik ik de straten en het huis van toen. Als jochie van 9 had ik een voorkeur om met wat oudere leeftijdsgenoten om te gaan. Dat vond ik veel interessanter. Vreemd genoeg doen deze nummers mij altijd aan de winter en oud en nieuw denken, terwijl ze misschien wel in de zomer zijn uitgebracht. De jeugd van toen had niet zoveel, zoals nu, maar wat we wel hadden was een enorme vrijheid op straat. De straat waar wij altijd waren, omdat de huizen zo klein waren en we moeder eigenlijk vaak in de weg liepen. We gingen vaak op het land achter de Orteliuskade, we bouwden daar hutten, van het spul wat we bij het grof vuil vonden, op bijvoorbeeld maandag voor de vuilniswagens waren geweest.
Ik luisterde op een ijskoud kamertje
Veel eigen muziek hadden we toen nog niet. We leenden stapels singletjes en EP's van buurjongens, sommige jongens zaten op zee, die vaarden en konden platen meenemen uit Engeland enzovoort.
Veel, meestal Merseybeat muziek. Ik vond het allemaal geweldig. De zeer mooie glanzende fotohoezen van de EP's van The Swinging Blue Jeans, Dave Clark Five en The Searchers. (Link naar een filmpje van een optreden van de Searchers)
Kon ik heel lang naar kijken. Soms was er ook wat onbekends bij, singles van The Yarbirds, The Animals. Op een ijskoud kamertje met twee opklapbedden achter elkaar luisterde ik daar naar, als mijn broer 's avonds weg was.
Het meest herinner ik mij nog een EP van The Yarbirds, zij zaten daar ( op de hoes ) in een roeiboot op het water en keken niet blij. Echte bluesjongens dus.Ik hoorde de EP, met Heart full of soul en nog wat andere nummers, ik was meteen verkocht. Geweldig.
Van rock and roll naar the Beatles
Op TV was er niets voor ons, niet wat wij wilden zien en horen. Behalve dan de oubollige tienersterren. Wij moesten het doen met Radio Luxemburg en met Veronica. Op 6 transistorradios's. die we voor 9,95 gulden kochten bij Radio Mussche in de Witte de Withstraat. En later, met Radio Caroline, Radio London en al die andere piratenzenders, die soms wel en soms niet goed te ontvangen waren.
De kuiven, waar ik al eerder over schreef, verdwenen. Dat gaf soms wat problemen. Een aantal jongens bleef vasthouden aan de oude rock and roll stijl, en vonden de nieuwe "Beatle" kapsels maar niks. Dat gaf soms wat geruzie in de straat. Een buurjongen, rocker, schold een nieuwe mod, voor ingewijden die weten wat ik bedoel, van verderop uit voor mietje vanwege zijn nieuwe kapsel, daarvoor was hij een rocker geweest. Door toedoen van beide moeders liep het niet uit op een matpartij. Platen waren niet zo goed te verkrijgen, soms bij V&D in de Bilderdijkstraat of op de Burgemeester de Vlugtlaan of bij Caruso in de Jan Evertsenstraat.
Maar dan alleen de bekendste platen. En er was nog een klein winkeltje in Nieuw-West, op de hoek van de Jan Voermanstraat en de Jan Evertsenstraat, dat winkeltje had wel veel nieuwe platen en LP's. Daar kon je vanaf het begin ook wekelijks, vanaf 1965, de Top 40 van Veronica op schrift halen.
(wordt vervolgd)
Gepubliceerd: 6 oktober 2008
Lees ook het eerste deel van Muziek bepaalt je leven.
2319 keer bekeken