Altaar
Tijdens de kerstdagen gingen mijn gedachten terug naar hoe het vroeger bij ons thuis was. We hadden geen kerstboom daar was ons huisje te klein voor, wel waren er kerstspullen die lagen te wachten op zolder tot het weer Kerst was. Dan klommen mijn vader en ik de vier trappen op naar zolder, wij woonden namelijk op de begane grond, en zeulden met de dozen weer naar beneden. Wij hadden een dressoir waarvan de linker en rechterzijde hoger waren dan het middengedeelte en met een spiegel er achter. Daar werden kartonnetjes op gelegd die mijn vader eens op maat had gemaakt en de kaarslampjes werden er op geklemd. Als dat klaar was leek het een altaar, al waren wij verre van gelovig. Boven de schoorsteen hing ook een grote spiegel, daar werden gekleurde lampje omheen gehangen verder nog wat andere versierselen en dat was het, maar toch gezellig!
Rollade
Dan kwam het ritueel; voor het kerstdiner werd een rollade gekocht en daar dat iets speciaals was moest er naarstig in het kookboek worden gekeken hoe te bereiden. Mijn tante kwam dan ook om te helpen, die was altijd eerste kerstdag met haar gezin bij ons, want de twee zussen kwamen heel vaak bij elkaar.
Meestal ging het goed met de rollade en dan was het smullen.
Kapertje
Oudejaarsdag, ook de verjaardag van mijn oma, dus wij waren daar altijd met de hele familie.
De mannen gingen kaarten en de kinderen zaten op de grond met een oud spel kaarten, daar maakten we kaartenhuisjes van tot het moment van 12 uur! Na het Gelukkig Nieuwjaar-wensen, mochten we op het balkonnetje met deksels en houten lepels; deksels om mee te slaan en de lepels om op de vuilnisbak te slaan, maart niet eerder dan dat we iets warms hadden aangedaan. Ik moest dan vaak het kapertje van oma op mijn hoofd, zo luidde wij het oude jaar uit. Er was toen nog geen spoor van vuurwerk zoals nu!
(Een kapertje was een gebreid of gehaakt wollen mutsje met een pelerine er aan.)