We konden ‘ De Oranje’ van Koningin Juliana en Prins Bernhard zien liggen

Verteller: Mevrouw Hoekstra
7 Fans
Haarlemmerweg wie, wat, wanneer, waar Zichtbaar is de kruising met de Burgemeester de Vlugtlaan.<br />Foto: Dienst Ruimtelijke Ordening, september 1960.

Haarlemmerweg wie, wat, wanneer, waar Zichtbaar is de kruising met de Burgemeester de Vlugtlaan.
Foto: Dienst Ruimtelijke Ordening, september 1960.

Alle rechten voorbehouden

Mevrouw Hoekstra (79) woont al ruim 50 jaar in hetzelfde huis aan de rand van Slotermeer. Geboren in Leeuwarden toog ze als kind met haar ouders naar Amsterdam, omdat haar vader vanuit het hoge noorden met z’n werk (de PTT) meeverhuisde.
‘De PTT kwam toen in het gebouw waar nu Magna Plaza zit, bij het Paleis op de Dam’ , weet ze zich nog goed te herinneren.

‘Ik ben opgegroeid in Zuid tegenover ‘de wolkenkrabber’, dat gebouw van J.F. Staal aan het Victorieplein. Daar hebben we na m’n huwelijk ook nog ingewoond, maar toen er op een gegeven moment een kind kwam werd 1 kamer wel erg klein. We vernamen dat er achter Amsterdam West particuliere (koop) woningen gebouwd zouden worden; een unicum voor Amsterdam na de oorlog.’ Met de huidige prijzen in ons achterhoofd moeten we allebei lachen als ze memoreert: ‘met de gemeentesubsidie meegerekend betaalden we 13.000 gulden voor dit huis. De erfpacht was hetzelfde als nu, alleen was het toen gelijk aan een maandsalaris. Overal was zand, zand en nog eens zand en je kon eindeloos ver weg kijken over de golvende graanvelden achter de Haarlemmerweg, die toen nog maar tweebaans was zonder fietspad met het spoor van de Haarlemmertram er langs. We konden zelfs de Hembrug zien, schapen langs de Spaarndammerdijk, en toen Juliana en Bernhard 25 jaar getrouwd waren hun schip ‘De Oranje’.
Terwijl ze honderduit vertelt komt haar kleindochter Annelien binnen die ze doordeweeks naar de Henricusschool brengt en weer ophaalt. ‘Dan ben ik er lekker even uit, en het is goed voor de benen.’ En meteen verhaalt ze weer verder: ‘Rond die school — naast de Rooms-Katholieke kerk die ook nog een soort blijf-van-m’n-lijfhuis is geweest - zag je tot de 70-er jaren de paters en nonnen fietsen. Maar ja, toen begonnen de kerken leeg te lopen en verdween ook dat beeld uit de straat. Toch blijft het heerlijk om hier te wonen. Mijn man en ik hebben er, toen de kinderen het huis uit waren, even over gedacht om in een flat te gaan wonen, maar het is nog steeds zo heerlijk wonen hier, zo buiten en ruim opgezet met groen en speelplaatsen voor de kinderen.’
Tot slot vertelt mevrouw Hoekstra dat het genot van het wonen in Slotermeer niet tot haarzelf beperkt is gebleven binnen de familie. Haar dochter Els en man Henk wonen inmiddels ook alweer 30 jaar een paar straten verder in Slotermeer. Voor de oplettende buurtbewoners kunnen zij niet onopgemerkt blijven. Henk z’n hobby bestaat namelijk uit het onderhouden en berijden van oude Engelse motorfietsen en een ‘Jan, Jans en de kinderen-auto’. Bij goed weer vormen ze dan ook met de haren in de wind een apart beeld in de straten van Nieuw West.

Alle rechten voorbehouden

1734 keer bekeken

Site Administrator

Re: We konden ‘ De Oranje’ van Koningin Juliana en Prins Bernhard zien liggen

Ik kan mij helemaal voorstellen wat mevr Hoekstra bedoeld. Ik Marijke nu 51 jaar oud heb mijn jeugd op het Lou-Jansenplein gewoond dat is daar vlakbij en ik heb daar heerlijk gewoond. Vroeger veel geknikkerd bij de Henricus school,zat nl zelf op de Fockschool. Maar ook het schaatsen op de haarlemmertrekvaart zo naar Halfweg en dan op je sokken naar de overkant, daar een kop chocolade drinken en dan zo weer terug. Ja en dat kan jammer genoeg niet meer. Dat was eens zo mooi. Ook de boerderijen die daar stonden en waar nu de sportvelden zijn.Ja zo veranderd alles niet alleen in Amsterdam hoor ook hier in Purmerend waar ik nu al 35 jaar woon,maar dit wilde ik even kwijt en o, ja dat kruispunt werd toen later het dodenkruispunt want wat gebeurde daar een ongelukken voordat de stoplichten er stonden.