Het geheugen van de Vondelkerkstraat 23, deel 3

Correctie

Leuk verhaal over mijn overgrootopa, alleen klopt het niet helemaal. Op het moment dat hij stierf, was hij getrouwd met Rika Zwarts(?). Hij overleed eerder dan haar, dus dat zal de reden zijn geweest dat de buurvrouw hulp vroeg om hem netjes aan te kleden. Zijn vrouw mocht er niet achterkomen dat hij de bloemetjes buiten zette.
Zijn eerste vrouw (Marini) waarmee hij naar België geëmigreerd was, is in Brussel overleden. Zij hadden een zoon, mijn opa Edoardo Colauto. Met zijn zoon vertrok hij naar Amsterdam, waarna hij trouwde met Rika en nog een reeks kinderen kreeg.
Tussen Rika en mijn opa boterde het niet, ze accepteerde hem niet, het contact tussen mijn overgrootopa en mijn opa is zo ook minimaal geworden.
Ik heb uit de verhalen van mijn vader begrepen dat de pater familias een kleurrijk man was, en over Rika valt ook wel een boek te schrijven.

Leuk om te lezen !

Wat zijn deze teksten leuk voor mij om te lezen. Dat mijn opa op deze manier aan zijn einde zou zijn gekomen, dat is nieuw voor mij. Zal wel iets van een "familiegeheim" zijn geweest of zo. Als kleine jongen was ik (zeker gedurende de lagere school-tijd) nagenoeg dagelijks bij mijn oma en opa in de Vondelkerkstraat. Er waren trouwens geen 3 zoons, maar het dubbele aantal. Zeer fijne en warme herinneringen heb ik aan mijn opa en oma en ook aan hun zonen, mijn ooms dus. Ik zie me nog al die spelletjes spelen bij de kachel met mijn oma (echt een zakenvrouw).. dammen, mens-erger-je-niet , en noem maar op. Mooie tijden waar ik met plezier aan terugdenk. Jammer dat die grote familie in feite uit elkaar gevallen is. Klopt inderdaad dat het terazzowerkers waren. Hadden o.a. een opslag/werkplaats in de Schoolstraat en ook in Sloten. Jammer dat het allemaal zo verwaterd is. Ik kan er uren over vertellen. Ik heb begrepen dat deze link is doorgestuurd aan de familie C. Wellicht volgen er nog wat verhalen. Bij deze mijn groeten aan m'n jongste oompje G.

Paul