Jo Steltman †

re:Mijn kennis aan Jo Steltman

Geachte Theo,

Na het overlijden van Jo Steltman heeft er een In Memoriam in de De Koerier (kontaktblad van de
Protestantse Wijkgemeente Osdorp Sloten) gestaan. Daarin stond volgens mij ook zijn echtgenote vermeld. Ik verzoek je eventueel contactop te nemen met de redactie van het blad:

Redactie en vormgeving:
G. v.d. Berg, Piet Wiedijkstraat 16, 1068 NV tel.: 619 25 40
emailadres:
Red.Koerier@inter.nl.net

Mijn kennis aan Jo Steltman.

Jo Stelt man speelde op het orgel van de Funenkerk waar mijn huwelijk met Hennie Strijder in 1952 bevestigd werd door Ds R.C. Harder. Later bij de uitvaart van Hennie bespeelde hij het orgel op 4 dec. 1987 in de Ark-kerk. In de vijftiger jaren van de vorige eeuw had ik veel contact met Jo Steltman via de geref. jeugd centrale rond de Funenkerk. Het was altijd een blijde aanmoediging als Jo tijdens bijeenkomsten van de jeugd plaats nam op de orgelbank om een of andere prelude te horen te brengen. Ik voel mij getroffen door het bericht van zijn heengaan. Graag zou ik in kennis gestelt willen worden of zijn echtgenote nog tot de levenden behoort.

Jo Steltman eerst in Geuzenveld, later in Osdorp.

De heer Steltman (voornamen werden toen nog niet gebruikt) was eerst inwoner van Geuzenveld, en één van de organisten (toen nog op het electronische Würlitzer-orgel) in de Sionskerk. Eén van de organisten, want in die tijd werden er maar liefst 4 diensten per zondag gehouden: 09.00 - 10.30 - 17.00 - 19.00 uur. Daar waren dus meer organisten voor nodig (o.a. dhr. Feenstra, Leo Kramer). De heer Steltman was bovendien de dirigent van het toenmalige Sionskerkkoor, dat regelmatig zong in de Sionskerk en andere kerken. Hij bleef ook nog lang dirigent nadat hij naar Osdorp verhuisde. Dhr. Steltman speelde voor die tijd moderne orgelmuziek. Met improvisaties over bekende kerkliederen hield hij zich in mijn herinnering minder bezig.
Een zeer actief muzikaal man, die zijn passie tot op hoge leeftijd heeft kunnen uitoefenen.

Piet van Egmond (3)

Dag Jan,

Ik heb nog steeds veel contact met de vriendin van mijn moeder, die ons op 8 maart 1961 - zelfs de datum heb ik altijd onthouden - meenam naar de Matthaeus Passion. Een paar jaar geleden stuitte ik bij toeval op een CD-box met een opname van de Passion o.l. van Piet van Egmond. Die heb ik haar toen met Sinterklaas gegeven. Ze was er heel blij mee, want andere uitvoeringen en andere benaderingen hadden en hebben haar nooit kunnen bekoren. Wat mijzelf betreft: door de jaren heen ben ik de uitvoeringen van de Matthaeus in kleinere bezettingen en op (kopieën van) authentieke instrumenten meer gaan waarderen, overigens niet alleen bij de muziek van Bach, maar bij het hele 'oude werk'. Helaas bespeel ik zelf geen instrument, maar heb wel heel veel in koren gezongen, en ook een aantal jaren zangles gehad. Wegens tijdgebrek komt er niets van zingen op ht ogenblik, maar als ik gepensioneerd ben ga ik mijn schade inhalen! :-)

Groeten van Channah

Piet van Egmond (2)

Hallo Channah,

Ik heb nog niet zo lang geleden iemand gesproken die ook al zo enthousiast was over die uitvoeringen van de Mattheus Passion in het Concertgebouw onder leiding van Piet van Egmond. Ik heb hem helaas zelf nooit 'life' horen spelen. Mijn vader had echter wel 45-touren plaatjes van hem. Samen met de platen van die andere corifee, Feike Asma, heeft die muziek er zeker toe bijgedragen dat ik ook orgel ben gaan spelen. Wat kom Piet van Egmond toch fantastisch spelen! Toen de Prinsessekerk in de Van Hallstraat gesloopt ging worden, heb ik nog de kans gekregen 'zijn' orgel te bespelen.
Jouw liefde voor de klassieke muziek deel ik van harte!

Piet van Egmond (2)

Hallo Channah,

Ik heb nog niet zo lang geleden iemand gesproken die ook al zo enthousiast was over die uitvoeringen van de Mattheus Passion in het Concertgebouw onder leiding van Piet van Egmond. Ik heb hem helaas zelf nooit 'life' horen spelen. Mijn vader had echter wel 45-touren plaatjes van hem. Samen met de platen van die andere corifee, Feike Asma, heeft die muziek er zeker toe bijgedragen dat ik ook orgel ben gaan spelen. Wat kom Piet van Egmond toch fantastisch spelen! Toen de Prinsessekerk in de Van Hallstraat gesloopt ging worden, heb ik nog de kans gekregen 'zijn' orgel te bespelen.
Jouw liefde voor de klassieke muziek deel ik van harte!

Piet van Egmond

Beste Jan,

Ik heb - hoewel ik in mijn gehuwdejaren 10 jaar in Osdorp gewoond heb - dhr. Jo steltman niet gekend. Ik was in die tijd, van 1969 tot 1979, nog katholiek, en ging ter kerke in de Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten in Geuzenveld, waar ik al vanaf mijn 16e in het koor zong.
Maar ik was vanaf zo ongeveer mijn 18e een fan - zeg maar groupie ;-) - van Piet van Egmond. Ik ging, volgens mij iedere week, naar zijn concerten in de Mozes en Aäron, en reisde hem samen met gelijkgestemden ook wel achterna als hij niet al te ver uit de buurt speelde. Maar daarvoor kende ik Piet van Egmond al. Op mijn 13e mocht ik samen met mijn moeder mee met een vriendin van haar naar de Matthaeus Passion onder leiding van hem. Ik herinner mij nog goed wat een schok dat bij mij teweeg bracht. Dat er zoiets moois bestond..... Het was mijn eerste kennismaking met, om het maar even zo te noemen, klassieke muziek, die uitgegroeid is tot een bijna hartstochtelijke liefde.
Wat een verrassing om via de foto die jij plaatste op die Piet van Egmond-site te komen.

Dankjewel, Jan, en groeten van Channah

Foto

Via onderstaande link is een foto te vinden, waarop een nog jonge Jo Steltman, samen met Piet van Egmond, een bekend Nederlands organist, en enkele anderen, is afgebeeld.

http://www.pietvanegmond.nl/displayimage2.php

1962-2010

De familie Steltman behoorde, in 1962, tot de eerste bewoners van de Simonskerkestraat, de straat waar wij ook woonden.
Osdorp was toen nog behoorlijk kerkelijk. In onze straat ging bijna iedereen naar de Gereformeerde Kerk op Tussenmeer, waar de heer Steltman, voorzover ik mij kan herinneren, vanaf het begin af aan organist was.
Eerst werd er gekerkt in een houten, donkerrood geverfd, noodgebouwtje, later werd de Opgang gebouwd. Aangezien ik zelf inmiddels ook kerkorgel had leren speelde, heeft buurman Steltman, hoewel wij lid waren van een ander gereformeerde kerkgenootschap, mij wel eens gevraagd, hem te vervangen. Hij was ook lid van de Gereformeerde Organisten Vereniging en heeft mij en mijn broer een paar keer mee genomen op een orgelexcursie. Wij reden dan met hem mee en zodoende hebben wij een bezoek kunnen brengen aan het Avro-concertorgel, een heus bioscooporgel in de Avro-studio en aan het grote Willibrord-orgel in de kathedrale basiliek Sint Bavo in Haarlem.
Ik herinner me nog dat de sloop van de Funenkerk in 1975 de heer Steltman zeer aan het hart ging.
Met zijn verscheiden is een echte 'Nieuw-Osdorper' heengegaan. Ik wens zijn kerkelijke gemeente, de Opgang/Uitweg, het allerbeste.