Vrijdag 17 december kwam stadsdeelvoorzitter Achmed Baâdoud naar de markt op Plein ’40-’45 om Leo en Brenda Gerver te feliciteren. Leo staat al vijfenveertig jaar op de markt van Plein ’40-’45. Niet altijd met patat. Wel altijd met veel vaste klanten, die de weg naar de gezellige marktkooplieden weten te vinden.
“Mensen komen hier niet alleen om te eten, maar ook om te praten,” verklaart Gerver meteen de naam van zijn patatkraam – met overdekt terras en Hollandse liederen op de achtergrond – op het plein. “Als kleine jongen ging ik met mijn vader mee naar de veiling. Daar was een ‘Praathuis’ voor de groenteboeren. Een gezellig trefpunt in de drukte van het veilen. Ik heb dat beeld en die sfeer altijd onthouden.”
Droom
Gerver werd ook groenteboer en stond vanaf zijn achttiende tientallen jaren met aardappelen, groente en fruit op Plein ’40-’45. Zeven jaar geleden ging het roer om en kwam er het Praathuis. Want horeca moest het worden vonden de Gervers, met de naam die Leo vanuit zijn jeugd had onthouden. Een trefpunt in de buurt is het, waar mensen voor niet teveel geld wat kunnen drinken en eten. Sommigen komen dagelijks voor een bakje koffie van 75 cent - het tweede bakje is bij Leo en Brenda gratis - en dus voor dat praatje. Leo: “Dit was mijn droom.”
Later
Leo en Brenda hebben een vaste klantenkring, die zich verveelt als zij op maandag – als er geen markt is - gesloten zijn. Bij de Gervers is het altijd gezellig, weet men. En hebben ze zelfgemaakte patat en lekkere snacks. Er wordt gezongen, af en toe gedanst en vooral veel gepraat. En dat doen ze nog wel een tijdje. Nog twee jaar is de planning. Dan wordt Leo vijfenzestig en is het tijd om te stoppen. Het Praathuis wordt overgedragen, Leo en Brenda trekken zich dan terug. Maar dat is later. Nu nog genieten van de patatten, koffie en het praatje.
Lees ook 't Praathuis op Plein '40-'45 van 15 mei 2008.