Geheim?
Ze is wel eens verkouden geweest. Ook een licht griepje heeft ze ooit gehad. Maar verder mag ze haar handen al honderd jaar dichtknijpen. Greet Kramer is zo gezond als wat. En hoe ze dat doet? “Gut, dat weet ik zelf ook niet, hoor.” Op het dressoir staan tussen de vele kaarten, bloemen en cadeaus vier flessen advocaat. Gekregen voor haar eeuwfeest. Ja, dat drinkt ze af en toe. Misschien schuilt hierin het geheim van de hoge leeftijd.
Niet oud
Geboren in 1909 in de Lindenstraat in de Jordaan. “Ik ging er naar school en naar de kerk.” Ze was een van de vijftien, geboren toen haar moeder zesenveertig jaar oud was. “De meeste kinderen zijn jong overleden. Van mij dachten ze ook niet dat ik oud zou worden,” aldus de honderdjarige daags na haar verjaardagsfeest. In de Zoete Inval kwamen familie en vrienden samen om haar toe te zingen. “Sommige neven en nichten had ik een tijd niet gezien. Die waren nu zo groot. Ik heb ze zien opgroeien, ik heb ze zien trouwen. Waar blijft de tijd.”
Goeie man
Eenenvijftig getrouwde jaren was ze samen met Willem. “Die is niet katholiek,” werd ze gewaarschuwd. Maar ze koos voor het gemengde huwelijk, zonder spijt. “Het was een goeie man, een goeie vader. Hij bouwde een poppenkast voor de meiden.” Vier kleinkinderen heeft ze. Het zesde achterkleinkind is onderweg.
Wegwezen
Ze heeft geen wensen meer. “Ik heb een leuke tijd gehad, inclusief een portie zorgen, maar ik ben een gelukkig mens en heb hier nu een goeie ouwe dag.” Ze heeft gevolksdanst, ze heeft gezongen. Dat gaat niet meer. Maar ze voelt zich nog goed, speelt Yahtzee, is dol op haar schoonzoon uit Duitsland, leest grote letterboeken uit de huisbibliotheek en is per brief gefeliciteerd door zowel Job Cohen als de koningin. “Wat kan een mens nog meer verlangen.” O ja, één ding: zonder ziekte op een dag gewoon niet meer wakker worden. “Als ik ga sukkelen, dan is het wegwezen!”