Vroeg op
Sociaal mens, knuffelbeer, charismatische man, harde werker op de achtergrond. Zo werd de bijna-gepensioneerde woensdag herhaaldelijk genoemd op zijn afscheidsfeest; al heeft ie nog een week werken voor de boeg. Maandag 2 februari is hij vrij. Voor altijd. Toch zal hij vroeg opstaan. “Dat ben ik nu eenmaal gewend.” Wennen zal het zijn, maar de oud-adjunct heeft genoeg te doen. Klussen, Portugal, fotograferen, somt hij op.
Traantje
Vliegtuigbouwkunde wilde Ronald Laagwater studeren. “Dat leek me een prachtige studie.” In zijn vrije tijd knutselde hij dan wel modelvliegtuigjes in elkaar, maar wiskunde ontbrak in zijn pakket en was nodig om met grotere vliegtuigmodellen aan de slag te gaan. Dus werd het docent, zonder spijt. “Ik hou van met mensen omgaan.” En dat is wederzijds. Naaste collega’s hielden woensdag warme toespraken en pinkten met z’n allen een traantje weg.
Ontdekken
Ogen in zijn rug heeft hij. Je hoefde als leerling maar een vinger te verroeren, meester Laagwater zag het, al stond ie met zijn rug naar de klas gekeerd. Het lesgeven, de kinderen, de sfeer in de klas. Het stemde hem iedere schooldag weer vrolijk. Geschiedenis, taal, wereldoriëntatie, alle vakken waren hem lief. “Aan nakijken had ik een hekel, dat wel.” Kinderen nu zijn anders dan kinderen toen. Hun ouders ook. “Opvoeden is heel anders geworden.” En ook veranderd: de lesmethodiek. Laagwater: “Toen ik hier net werkte, moesten we alles zelf nog uitvinden en ontdekken. De uitdaging is na al die jaren wel weg. Het wordt tijd om met pensioen te gaan.”
Betrokken
Op het docentschap volgde de functie van adjunct-directeur. Twee jaar nam hij waar als hoogste baas van de school, altijd in overleg met de mensen om hem heen. Maar met de komst van huidige directeur Marina Brito de Campos stapte hij graag weer uit ‘de vuurlinie’ om op de achtergrond zijn eigen werk te doen. Niet zonder verdienste bleek tijdens zijn afscheidsfeestje. Laagwaters inzet, menselijkheid, uithoudingsvermogen, nauwkeurigheid en meer werden geroemd. Zijn beminnelijkheid en zijn adviezen, tot op hoog niveau. Laagwater droeg onder andere bij aan de stedelijke ontwikkeling voor de invoering van een leerlingvolgsysteem. Die betrokkenheid zal niet ophouden als het aan hem ligt. “Ik wil graag betrokken blijven bij de verdere ontwikkeling van de geschiedenismethode.” Het wordt allemaal gewaardeerd. “We zullen hem vast nog wel bellen als we iets in de computer zoeken,” aldus een collega.
Stoomkoker
“De Troelstraschool zal voortbouwen op wat jij hier achterlaat,” sprak een geëmotioneerde Brito de Campos woensdag, waarna Laagwater boeken, bloemen en een stoomkoker kreeg. En een meester zou geen meester zijn als hij niet meteen een lesje stoomkokergebruik aan de zaal zou geven. En een speech. Een dankwoord dat hij lid heeft mogen zijn van dit team. En: “voor knuffels kunnen jullie altijd bellen!”
Foto-onderschrift: