Wandelen begin jaren 50

super leuk zeg

he buurman, kwam dit tegen echt geweldig zeg we gaan er heerlijk voor zitten om je leuke verhalen en schrijfstijl te lezen , grtjes marion

Mijn Opa

Mijn Opa heeft er meer dan 40 jaar gewerkt, als molenbaas, elke dag heen en weer met de trein vanuit Baarn. Ik heb via mijn Vader de ring gehad, die mijn Opa van de fabriek heeft gekregen toen hij met Pensioen ging, een mooi gouden ring met 4 sterren met CSM erop.
Ik dacht toen ik nog een jongetje was dat mijn Opa een 4 sterren-Generaal was, maar ik wist niet beter toen. Hij Heeten Jan van Rees geboren 1897 en is overleden in 1979.

jan baas

mijn ome Kees werkte op de suikerfabriek, als ik daar langs liep en hij zag me, dan gooide hij vaak een trosje kandy naar buiten
Er lagen altijd dekschuiten die geladen werden, als ze de schuit moesten verhalen konden ze op een pijp blazen zodat ze moesten stoppen met balen naar beneden te gooien in de glijbaan, wij bliezen dan wel eens op de pijp en lieten ze de balen weer vallen, die kwamen dan in het water terecht
erg stout, maar wij vonden het leuk

Herman

Mooi om allemaal weer terug tezien.
Daar heb ik een moooie tijd gehad.
Heb gewoont op het Zaandammerplein 30 / 3 hoog.
Kwaam het toe vallig tegen, Ik zocht plastic fabrieken.

Wester suikerfabriek 1958

De Wester suikerfabriek was mijn eerste vakantiewerkgever. Eindeloos basterd (bruin en wit) in plastic zakjes scheppen en dan proberen er zoveel (donkerbruin die was altijd wat nattig) als maar mogelijk was in te stampen zonder het zakje te laten scheuren. Het kwam je steevast op een scheldpartij te staan van de weger die voor het juiste gewicht per zakje moest zorgen.
Er was altijd wel wat aan de hand en de werkers haalden onderling de meest bizarre streken uit. De voorlieden hadden er de handen aan vol.

Één voorval is me altijd helder voor de geest blijven staan.
Op de afdeling waar de (kartonnen)bekers met suikerstroop werden gevuld, viel wel eens een beker om op de machine en om het schoonmaken te vergemakkelijken lag er onder de hele lengte van de loopband een aantal jute zakken. Die werden dan op gezette tijden weggehaald en uitgespoeld om dan weer dienst te doen.
De man die daarvoor zorgde was niet geheel fris in het hoofd en op een keer liep hij op de loopbrug met een aantal zakken (waar de stroop vanaf droop) en werd daar op aangesproken door een voorman. Waarom precies weet ik niet meer, maar plotseling smeet hij de zakken over de leuning op het hoofd van de voorman, die binnen de kortste keren de stroop langs zijn hoofd en kleren had afdruipen.
De dader riep nog overmoedig, dat hij nou net op een bokkepootje leek, maar dat werd hem niet in dank afgenomen. De afdelingschef kwam er bij en deelde mee dat de dader op moest passen, want hij stond al op de zwarte lijst. "Krijg ik dan meer loon?", was zijn gortdroge antwoord.
Wij lagen op de grond van het lachen, maar de voorman was nog dagen niet te genieten.
Ik kan me niet voorstellen, dat er door de suikerfabriek ooit een cent aan ons werd verdiend, we trapten meer lol dan dat er gewerkt werd. Het was vast daarom, dat ik het volgend jaar niet terug hoefde te komen.

Spaarndammerstraat

Prachtige die oude Westersuikerfabriek, heb je ook nog Duimpie geroepen
tegen dat mannetje dat hoog tegen de fabriek aan ,in een groen huisje zat?
Waarom we dat riepen weet ik niet , maar het is me altijd bij gebleven als ik aan de suikerfabiek denk.