Een ‘virtuele’ wandeling door de Spaarndammerstraat (deel 9)

Auteur: Fons Buis
7 Fans
Spaarndammerbuurt

Fons Buis wandelt verder door de Spaarndammerstraat

Jelle Foto: website www.amsterdamhistorie.nl

Jelle Foto: website www.amsterdamhistorie.nl

Alle rechten voorbehouden

Op nummer 87 zat in de vijftiger jaren de ijssalon van Jelle, een naam die bij mij veel herinneringen oproept. In die jaren was het een echte ijswinkel, betrekkelijk klein. Kwam je binnen dan stond er recht voor je de toonbank bijna van wand tot wand. In de toonbank waren twee ijsmachines gebouwd en vol bewondering keek ik toe als er toevallig ijs gemaakt werd.
Was het ijs klaar dan werd dat met grote houten spanen uit de machinebak gehaald en in de toonbank in grote bakken gedaan. Daar was veel kracht voor nodig.
Uit de bakken werd dan het ijs geschept om een ijs je te maken. Het was geen ijssalon, want je kon er amper zitten om een ijsje te eten. Ook vulde Jelle de bakken van een ijskar-bakfiets waarmee iemand ijs ging uitventen.
Als mijn vader een goede bui had werd ik wel eens op een ijsje getrakteerd. ’s Avonds laat nam hij na de hond te hebben uitgelaten voor mijn moeder een slagroomwafel mee. In de vijftiger jaren waren dat naast wat snoep de enige producten die er verkocht werden.

Tegen de 60-er jaren veranderde het assortiment langzamerhand van dat van een ijssalon naar cafetaria. Nog steeds werd er ijs gemaakt, maar langzamerhand werd het assortiment uitgebreid met patat-frites, slaatjes, bamiballen, nasischijven, triosticks en dergelijke. Het meeste van eigen fabricaat en van goede kwaliteit.

Nadat ik in 1963 was getrouwd maakten wij op zondagavond wel gebruik van hun diensten. Het uitkiezen van het juiste moment was wel erg belangrijk, want kwam je rond 6 uur in de winkel dan stond er veel klanten wel 4 of 5 rijen dik voor de toonbank. Ondanks de snelheid van handelen kon het soms wel lang duren en zo tegen 7 uur werden de meeste mannen onrustig, omdat zij ‘sport in beeld’ dreigden te missen.

Na onze verhuizing uit Amsterdam naar Beets in 1970 was ijssalon Jelle een vast bezoekadres als we eens in Amsterdam waren. Gebruikte veel snackbars inmiddels voorgebakken patat, Jelle volharde in het zelf snijden, voorbakken en afbakken van zijn patat frites. Terwijl ik dit schrijf loopt me alsnog het water in de mond.


Lees hier alle verhalen van Fons Buis.

Alle rechten voorbehouden

2128 keer bekeken

15 reacties

Voeg je reactie toe
Inge Kapper

Spaardammerstraat/ Beets

Grappig. Ik ben geboren in 1962 in de Spaardammerstraat. In 1987 ben ik in Beets komen wonen op nummer 128 en later nog op 129. In 2022 heb ik Beets verlaten. 
volgens mij heeft u in de Voorkamp gewoond. 

Joop Hilbrink

filmpje ijssalon jaren 60

Hallo Dwight: Ik heb wel een filmpje (zie onderstaande link) waar heel even de salon te zien is. Het is niet veel maar misschien wel leuk om dit terug te zien. Na ongeveer 1 minuutje komt de salon in beeld.
http://youtu.be/rcNv0L4KCOo

Dwight van Schoorl

Ijssalon Jelle

Goedemiddag,
Jellie nijhout, een van de medewerkers in de zaak naast Jelle en
later Piet vraagt zich af of er iemand is die nog foto's in omloop hebben
met de zaak daarop.

Jellie is nu 83 en heeft zelf geen foto's meer, en ze zou het leuk vinden wat oude foto's te zien.

Marj@

Re: Ijskar

Joop Esselman Elly van den Broek:
Degeen die met de Ijskar vente hete OME DRIES.

Klopt! Ome Dries was mijn oom!

Joop Esselman Elly van den Broek

Ijskar

Degeen die met de Ijskar vente hete OME DRIES.

evert struik

Re: Re: Jelles Ijssalon

Petri Hinke:
Evert Struik:Prachtig verwoord, vooral in de laatste zin kan ik me vinden.Wij woonden naast Jelle boven Bosman Letters tegenover het politiebureauen als we ons wekelijks zakgeld van een kwartje kregen was het altijd moeilijkte kiezen tussen patat of het verrukkelijke mousselientje met daartussen slagroom.Leuk dat de naam van Jelle is bewaard is gebleven op de gevel.
Wat leuk, Ik woonde ook boven Bosman, maar ik kan me jouw/uw naam niet herinneren. Ik woonde op 75, 2 hoog. En dat mousselientje met slagroom is ook wat ik me van Jelle kan herinneren.

zegt U maar je, ik ben pas 60, wij woonden mijn ouders en broer en zus op 3 hoog nummer weet ik niet meer. Op de 1e verdieping woonde Ben Kesler, marktkoopman op het Waterlooplein ging dikwijls met hem mee om alles wat los en vast zat te verkopen meestal brommers en fietsen. Was toen nog een leuke volkse
open plein waar van alles en nog wat werd verhandeld. Hebben er gewoond van 1960/1968 daarvoor in de Oostzaanstraat.

Groeten, Evert

Petri Hinke

Re: Jelles Ijssalon

Evert Struik:
Prachtig verwoord, vooral in de laatste zin kan ik me vinden.
Wij woonden naast Jelle boven Bosman Letters tegenover het politiebureau
en als we ons wekelijks zakgeld van een kwartje kregen was het altijd moeilijk
te kiezen tussen patat of het verrukkelijke mousselientje met daartussen slagroom.
Leuk dat de naam van Jelle is bewaard is gebleven op de gevel.

Wat leuk, Ik woonde ook boven Bosman, maar ik kan me jouw/uw naam niet herinneren. Ik woonde op 75, 2 hoog. En dat mousselientje met slagroom is ook wat ik me van Jelle kan herinneren.

Ria de Groot

Re: Jelles Ijssalon

Evert Struik:
Prachtig verwoord, vooral in de laatste zin kan ik me vinden.
Wij woonden naast Jelle boven Bosman Letters tegenover het politiebureau
en als we ons wekelijks zakgeld van een kwartje kregen was het altijd moeilijk
te kiezen tussen patat of het verrukkelijke mousselientje met daartussen slagroom.
Leuk dat de naam van Jelle is bewaard is gebleven op de gevel.

inderdaad het heerlijke mousselientje, die tegenwoordig roze koek genoemd wordt. Voor mij blijft het lekkerste van Jelle de hamburger, die je uren daarna nog proefde, maar wat was die lekker, nooit meer zo'n lekkere hamburger gegeten.

mulder

ijssalon

De naam was Jelle Nijman en woonde houtrijkstraat 130-2

Joop Bosman

Jelles IJssalon

Wij konden de IJssalon als Joop en Jelle
In het weekend liepen ze zondagsavond met een handkar, als het donker was hingen ze twee van die petroleum gasbrandlampen van 500 kaars per stuk op die kar en dat gaf een zee van licht je kon de ijskar niet missen, Het liefts kochten we dan een ijsje met slagroom tussen twee wafels. Heerlijk was dat.
Ik heb hier nog een verhaal bij.
Mijn vader en moeder kregen visite van kennissen uit de pijp, ik mocht toen voor het eerst een ijsje halen met het zoontje van die kenissen. Ik was nog erg jong, maar de deur van Joop en Jelle was nog dicht, het was te vroeg, ik wilde een ijsje, dus ik stapte in een van de deuren voor Jelle Ijssalon. Dat was een verhuur van boeken winkel , aan deze mensen vertelde ik dat ik een ijsje wilde hebben of zij me konden helpen.Toen vroegen deze mensen welk nummer ik woonde, wist ik veel, tot honderd tellen kon ik nog niet.
De boekenverhuurder vond het maar vreemd en ik kwam met dat jongetje op het politiebureau aan de overkant terecht, tot mijn vader maar eens ging kijken waar ik bleef.
En ook op het bureau een kijkje ging nemen.
Dat was bijna mijn eerste zelfgehaalde ijsje.
Die dag geen ijsje gehad en dat had ik al verwacht toen de deur gesloten was.

Evert Struik

Banketbakkers

In de spaarndammerstraat waren ook twee zeer goede banketbakkerijen,
Nagtegaal op de hoek Nova Zemblastraat en Rats gevestigd tussen de Gruyter en Jamin.

Evert Struik

Jelles Ijssalon

Prachtig verwoord, vooral in de laatste zin kan ik me vinden.
Wij woonden naast Jelle boven Bosman Letters tegenover het politiebureau
en als we ons wekelijks zakgeld van een kwartje kregen was het altijd moeilijk
te kiezen tussen patat of het verrukkelijke mousselientje met daartussen slagroom.
Leuk dat de naam van Jelle is bewaard is gebleven op de gevel.