Ger de Lange vertelt:
"Op de lezing trof ik een mijnheer uit de Warmondstraat, geboren in 1941, die zeer veel wist te vertellen over de periode van in en kort na de oorlog.
Het busongeluk, waarvan een foto van de reconstructie op de tentoonstelling hing, heeft zoals wij al wisten, heel veel mensen beroerd. Op de website Geheugen van West staan daarover reacties van over de gehele wereld.
De mijnheer wist mij te vertellen dat een van de stachtoffers Coby Leenders was, zij woonde in de Generaal Vetterstraat en werd op de fiets door de bus dodelijk geraakt.
Coby zat op school op de Hillegomschool, bij deze mijnheer in de klas. Tot zijn verbazing verschenen de twee zussen van Coby de maandag volgend op het ongeluk gewoon op school, nazorg op de school voor de meisjes en de klasgenootjes zoals dat tegenwoordig gebruikelijk is, bestond nog niet.
Ook wist hij - en nog een andere heer - te vertellen over het bestaan van een Duits benzine- en oliedepôt op het Surinameplein, daar waar nu het politiebureau is.
(Dat is nog maar bij weinigen bekend, evenmin als het bestaan van een Reifenlager en onderhoudsstation voor Wehrmachtvoertuigen aan de Sloterweg, het gedeelte dat thans de Rijnsburgstraat heet, naast Huis te Vraag en een Duits tankstation aan het begin van de Aalsmeerweg.) Omwonenden waren al die tijd bang dat er eens iets zou gebeuren met dat depôt op het Surinameplein of dat het gebombardeerd zou worden.
Dat is nooit gebeurd, maar de mijnheer uit de Warmondstraat wist te vertellen dat er een voorziening was om het depôt altijd van elektriciteit te voorzien. Op het Hoofddorpplein stond een peperbus (te zien op oude foto's, hoek Haarlemmermeerstraat) waar de stroomvoorzieningen uit de buurt op uitkwamen. Volgens deze mijnheer werd de stroom in de buurt soms voor kortere of langere tijd uitgeschakeld bij wijze van energiebesparing. Maar in de Warmondstraat werd het nooit uitgeschakeld en dus hadden de bewoners áltijd licht in de oorlog. Dat kwam doordat het brandstofdepôt op het Surinameplein was aangesloten op de elektriciteitskabel die door de Warmondstraat liep. Zodoende hadden de bewoners van die straat nog licht terwijl er elders in de wijk de elektra afgeschakeld werd. Eén van de Terro's Foto: collectie Ger de Lange
De vader van deze mijnheer had echter in de oorlog het laatje van de muntmeter opengebroken zodat een munt meerdere keren kon worden gebruikt en er dus gratis licht was. Dat kwam hem echter duur te staan, na de oorlog werd deze malversatie ontdekt en werd er van zijn vaders salaris 5 jaar lang een bedrag ingehouden vanwege achterstallige betalingen voor elektra-levering.
De Rode Terro's , de GMC vrachtauto's die op verschillende foto's te zien zijn van het bedrijf Terro en zand vervoerden voor de aanleg van de nieuwe wijk vanaf de Westlandgracht, hebben ook een historie. Het bedrijf Terro had deze voormalige legertrucks van het Amerikaanse leger gekocht om te gebruiken bij grondwerken voor de nieuwe wijken, maar er waren te weinig chauffeurs voor deze vrachtwagens.
Volgens het verhaal zouden daartoe Poolse vrouwen ingehuurd zijn die ervaring hadden opgedaan met het rijden van deze vrachtauto's tijdens de 2e Wereldoorlog, toen de mannen aan het front dienden. Het was in die late jaren '40 en begin '50 een merkwaardig gezicht voor de buurtbewoners dat deze zware trucks een vrouw als chauffeur hadden."
Ger de Lange
Gepubliceerd: 22 augustus 2013
En klik hier voor meer informatie over de inmiddels afgebroken tentoonstelling.
