Het is te zien dat Sjef blij is met de vernieuwde oude plek van de schooltuinen. Vol enthousiasme vertelt hij over de veranderingen. De nieuwe tuin is groter omdat een stuk grond van de voormalige dierenopvang de Zwaan erbij gekomen is. Jammer dat het voetpad tussen de spoordijk en de tuin is bedolven onder de pas aangelegde Hemboog. Nu kun je niet meer om de tuin heen lopen, maar vanaf de straat is de tuin goed te zien. Er staat een hek voor, maar dat staat open wanneer er op de tuin gewerkt wordt. Dus iedereen kan binnenlopen.
Wat direct opvalt, zijn de schanskorven. Natuurlijk weet ik niet wat schanskorven zijn en Sjef legt uit. Schanskorven zijn van ijzerdraad gevlochten manden, gevuld met stenen. Ze voorkomen dat de grond van de dijk wegspoelt als het regent. Door deze schanskorven lijkt het nu alsof de tuintjes op verschillende terrassen zijn aangelegd. De schanskorven zijn dus nodig en geven tegelijkertijd een leuk effect. Ook is er een nieuwe kas. Niet van plastic als voorheen, maar van glas. Daar leren de leerlingen in het voorjaar hoe je planten kunt opkweken.
Het leslokaal en het bijenlokaal zijn opgeknapt, dat was wel nodig ook na vijf jaar leegstand.
Sjef is heel tevreden dat alle scholen uit Slotermeer en Bos en Lommer weer terecht kunnen op deze tuin. In totaal krijgen zo’n 320 leerlingen hier natuur- en milieueducatie.
Maar dit getal komt veel hoger uit als we ook de kleuters meetellen, die meedoen aan het bijenpad, en de Ecokids, die na schooltijd op de tuin zijn.
Dat leerlingen het leuk vinden, weet ik uit de tijd dat de schooltuinen bij ons huis stonden. Ik moet het nu doen zonder het vrolijke gekwetter van de leerlingen en zonder de uitleg van meester Sjef.
Sinds kort staan er prachtige palmbomen voorin de tuin. Waar zouden die nou ineens vandaan komen en zijn ze wel winterhard? “Ja hoor", zegt Sjef lachend. “Deze palmbomen hebben jaren in de ecologische tuinen aan de andere kant van de spoordijk aan de Leeuwendalerweg gestaan." Die moesten daar weg omdat er woningen gebouwd worden. Over deze palmbomen kan Sjef het nodige vertellen: ze heten Trachycarpus en komen uit het Himalayagebergte, dus een paar graden vorst kunnen ze wel hebben. Sjef gaat hier een stukje over schrijven voor het Geheugen van West.
Half januari komen de eerste klassen voor hun kennismakingslessen. Lessen waarin zij kennismaken met elkaar, met de tuin en met de schooltuinmeester. Er is dit jaar ook twee dagen in de week een schooltuinjuf: Petra Bloemers. Over wat de leerlingen leren in de lessen vertelt Sjef in een volgend stukje. En misschien mag ik de nieuwe schooltuinjuf interviewen voor het Geheugen van West.
Maar, dit jaar bestaat de Ridderbostuin, zo heet de schooltuin officieel, 50 jaar. Hier gaan we iets moois van maken, zegt Sjef. Je hoort dus nog van ons.