Schooltuintjes nee, of ja toch!

In 1983 kwam Irving uit het naar eigen zeggen kosmopolitische Zuidoost naar het wat ‘provinciale’ en soms wat kleinburgerlijke Nieuw West. Hij ging daar samenwonen met zijn vriend die al een huis bezat in de Professor Oranjestraat in Slotermeer.
Het was wel even wennen. Samenwonen, en dan ook nog eens in een omgeving met een zeer eenzijdige bevolkingssamenstelling. En als culinair fijnproever moest en moet je voor lekkere kruiden en tropische gerechten nog steeds op zoek naar winkeltjes elders in de stad. En dat is jammer, want in Geuzenveld Slotermeer liggen kansen genoeg. Wat dat betreft lijkt het stadsdeelbestuur wel doof voor een ‘ander’ geluid. “Waarom moeten er vijf Turkse bakkers op één rijtje zitten, of drie belzaakjes of vier snackbarretjes? Dat kan toch allemaal wel wat gevarieerder, creatiever en spannender en gewaagder!" Aldus Raghunath.

Het liefst praat Irving echter over de tuinen om en aan zijn huis. Hij beschouwt het als een zegening dat zijn huis aan alle kanten is omringd door tuinen. Toen het stadsdeelbestuur een aantal jaren geleden besloot schooltuinen voor zijn huis aan te leggen, schoten Irving en zijn vriend in het verweer. Een rechtszaak was het gevolg. Irving verloor op de meeste punten. Wel werd er een open hek om de tuinen geplaatst en kwam er goede straatverlichting.
Maar, tijden veranderen en mensen ook. Inmiddels zijn Irving en zijn vriend gewend aan de tuinen en de kinderen die er tijdens en na schooltijd met plezier lijken te verblijven. “Je ziet zelfs kinderen in het weekend of tijdens de vakantie geanimeerd en driftig wijzend en gebarend in gesprek met hun ouders en grootouders. Ze laten met trots hun schooltuinwerk zien."

Helaas heeft men er voor gekozen deze tuinen slechts voor een periode van vier jaar voor de deur van Irving te handhaven. Daarna gaan ze eventueel naar een andere locatie. En dat alles is het gevolg van de bouwactiviteiten op en rond het Hemspoor. “Het is raar, maar eerst waren we écht tegen de komst van de schooltuinen. En nu, nog geen vier jaar later, willen we eigenlijk niet meer dat ze verhuizen. Misschien heeft het er mee te maken dat ik docent ben en graag met kinderen omga. Deze tuinen zijn gewoon heel erg mooi. Die moeten gewoon hier blijven!"