Fietsend door de Staatsliedenbuurt (4)

Jan

De Wittenstraat 174

Hier woonde de Fam. Boekel.

Achter het woonhuis was een scheepshelling uitkomende in de Wittekade, hier konden schepen op de helling getrokken worden.

De  Fam. Boekel was teven eigenaar van rondvaart-boten.

Zij hadden ook een soort lijndienst van achter de Haarlemmerpoort naar

Amsterdam Noord (Bootje van Boekel) vervoer arbeiders naar Fokker en div. bedrijven.

Later over genomen door firma bouwman sloperij.

fietsend door de staatsliedenbuurt.

De film turks fruit is in "mijn"oude huis van beuningenplein nr 29 opgenomen! Heb er een geweldige leuke jeugd doorgbracht,nog fijn buiten spelen,speeltuin voor de deur en "ons huis"" voor de zondagse middag film en tante annie sterkeboer voor de koekkruimels.

Re:Staatsliedenbuurt

Ik heb van 1950 tot ongeveer 1954 in de Amaliastrraat op school gezeten ik dacht mij te herrineren dat Piet of Joke Boekel bij mij in de klas gezeten heeft kan iemand dit bevestigen,ik weet het niet zeker meer.

Martin

Ik heb er vanaf mijn geboorte tot 1971 tegenover gewoond met mijn broer en ouders op 159/2. Onder ons woonde Rein Schenk en daarboven de Familie Grijpsma waarvan de senior nog weleens van de trap af wilde vallen met een slok op. Naast ons de familie Brandenburg en Oranje elftal speler Bram Wiertz en familie. Een fijne tijd waarbij het uitzicht op de rederij van Boekel die werkelijk recht tegenover ons was met die prachtige kastanjeboom in de tuin heel bijzonder was. Echt een fijne tijd!

mijn jeugd plek

nummer 25 en 27 is het middelste portiek. Ik ben geboren op 19 dec. 1934 op nr. 23 3hoog. de familie Prins. Wij speelden altijd op straat en voetbalden op het breedste gedeelte. Ruimte genoeg, er waren toen nog weinig auto's. De vrijheid en ruimte van toen is nu ver te zoeken. Men vraagdt weleens aan mij, of ik nog terug wil naar Amsterdam, nooit meer, ik woon in Zeewolde daar is het ruim schoon en fris, maar ik blijf wel een Amsterdammer

Ons Huis

Bij de vereniging Ons Huis werden voor kinderen allerlei activiteiten gedaan. Van muziek maken , toneel spelen , en dansen. Er werden zomerkampen georganiseerd voor buurtkinderen en ook ik ben daar geweest en had het niet erg naar mijn zin, het eten smaakte anders dan thuis en ik denk dat ik een wat verwend jongetje was.
Ik herinner me ook nog een toneelstukje Repelsteeltje, waarin ik de legendarische woorden moest zeggen"Ik ben zo blij, zo blij dat niemand weet dat ik Repelsteeltje heet"Het hoe en waarom die woorden kan ik mij niet meer herrinneren. Het moet ongeveer in 1951-52 geweest zijn.

Het witte houten huis.

Wij hebben het huis en werkplaats in ons bezit gehad van ongeveer 1975 tot ca 1995, mijn vader heeft pand in die periode geheel gerestaureerd tot de huidige situatie.
In 1995 is het pand onteigend door het stadsdeel Westerpark, voor woningbouw, tevens vertelde het stadsdeel dat het pand gesloopt zou worden, omdat verplaatsen te duur was.
Later is men hierop terug gekomen en heeft men een nieuwe fundering gemaakt en het huis ca 10 meter verplaatst.
Wij hebben er altijd met veel plezier gewoond.

Rederij Boekel

Zeker nog eentje van de bootjes van Boekel vaart nog. Niet meer commerciëel maar als plezierbootje.
De huidige eigenaar is er maar wat groots mee.
"Spreek" hem nog bijna wekelijks op het forum.

Re: de Wittenstraat 174

P. Boekel:
Ik ben er geboren en heb er tot 1971 gewoond. Mijn ouders D. Boekel zijn later verhuisd.

Dan zou ik graag met u in contact komen i.v.m. een internetartikel (in de maak) over rederij Boekel. Over de sociale kant en het buurtwerk van de familie Boekel wil ik graag meer weten.

de Wittenstraat 174

Ik ben er geboren en heb er tot 1971 gewoond. Mijn ouders D. Boekel zijn later verhuisd.

Het witte huisje

Het witte huis was van de firma bouwman sloperij en stond inderdaad een stuk terug.
De laatste jaren zat beneden de firma Tulleners(loodgietersbedrijf) er in met zijn kantoor.

Opnamen

Turks fruit opnamen op het van Beuningenplein , dus de rechterpoort , de linker was een onderdoorgang naar "Ons Huis"

Correctie

Hoi Jan, de film Turks Fruit speelde zich af in het rechterpoortje , was een atelier van een schilders bedrijfje . De opnamen met de fiets ( niet bloot)vanuit de poort in de stromende regen , verzorgt door de brandweer . De binnen opnamen waren in de studio gemaakt. een waarheids getrouw beeld , ik stond er bij , net als veel jeugd uit de staatsliedenbuurt.

Het witte , houten huis behoorde toe aan de fam. Boekel de notabelen van de staatsliedenbuurt. De rederij met scheepshelling was daar gevestigd. Het bootje van Boekel lag bij de Haarlemmerpoort en voer naar Amsterdam Noord , later zijn zij overgenomen door rederij Kooy . De fam. Boekel waren vooraanstaande mensen , zowel in bestuurs functies van de speeltuinvereniging als wel van de kofbal vereniging Westerkwartier en waren bevriend met mijn grootouders Jan en Cato Eikelhof

Het Witte Huisje verplaatst.

Ik kan mij herinneren dat het huisje waar het nu staat niet de plek is waar het altijd gestaan heeft. Het is naar mijn mening een aantal meters in zijn geheel richting het kippenbruggetje verplaatst. Dat zal ongetwijfeld met de nieuwbouw te maken hebben gehad. Ik weet het fijne er helaas niet van, omdat ik toen niet meer in de buurt woonde, maar dit is het gene wat mij er nog van bij staat.