Van der Hoopstraat voor 1960 (8)

GG/GD gebouw Weterpark

Beetje late reactie:

Dit GG/GD gebouw, Westerpark 2, is een stukje uit mijn jeugd. Ik woonde in de Staatsliedenbuurt en zat op de St. Leo school in de Spaarndammerstraat. Dus 2x per dag kwam ik langs dit gebouw. Hier zat ook de (school)tandarts, de heer Lieve. Later werd hij mijn gewone tandarts. Heb geen nare herinneringen aan hem. Vond het wel altijd een beetje spannend. Heb zelfs nog een Diploma Mondverzorging gekregen en nog in bezit. Getekend door tandarts B.T. ..  Lieve op 13 januari 1955. Was toen net 7 jaar geworden dus heel trots. Toch een leuke herinnering.

In dit gebouw zat ook de schoolarts. Aan de kopse kant. Trap op naar de 1e verdieping. Regelmatig kwam  (zoals wij haar noemden) de Pietenzuster op school om de haren te controleren. (nu doen natuurlijk de luizenmoeders dit). De kinderen die pieten hadden kregen dan lekker ruikende eau de cologne (dachten wij) op hun hoofd. Mijn vriendinnetje en ik kregen niets. Bij het naar huis gaan gingen wij dan langs bij de pietenzuster in de gebouw en kregen dan van haar echte eau de cologne op ons haar. Wij waren hier dan weer heel blij mee.

Een aantal jaren geleden het gebouw eens ingegaan. Natuurlijk wel veranderd maar de muurschildering was nog heel herkenbaar. Leuk om dit weer even gezien te hebben.

Vaak in het Westerpark gespeeld en de eendjes brood gegeven.

Mooie herinneringen.

tandarts westerpark

Voor mij had dat "huisje" (wat inmiddels op de lijst van monumentenzorg staat) van de Tandarts een pijnlijke maar ook een goede ervaring. Ik woonde net 1 jaar in de buurt van Hogendorpstraat 55 waar voorheen de kaashandel zat die er al van =/- 1890 inzat. Maar ik kreeg dus een ontsteking onder mijn kiezen. dus wij daar naar de  tandarts en die zette er een spuit op en zoog de hele bult weg was pijnlijk maar een hele opluchting. Dat was eind jaren '70

tandarts lieve

ik lees dit allemaal en mijn herinneringen komen ook boven van tandarts lieve, jullie vergeten dat die man vreselijk uit ze mond stonk, hij had namelijk een open maagklep.
hij had beter ze klep kunnen houden.
wij woonde in de van hogendorpstraat bij de sportvelden en daar woonde de familie trok, jansie jolen dat waren de knokkers van de buurt.
maar ik dwaal een beetje af.......kan zoveel vertellen over die buurt.
andere keer maar

Tandarts v.d. Berg

Mijn vader heeft het ook nog heel vaak over tandarts Lieve. Ikzelf ben van 1963, in de Staatsliedenbuurt geboren en het GG en GD-huisje heb ik heel vaak van binnen gezien. Als baby en peuter bij de zuigelingenzorg (zit er trouwens nog steeds) en bij de tandarts. Ik kan me die bezoeken aan de tandarts nog herinneren als de dag van gisteren. Ontzettend druk voor het loket waar je je moest melden. Het was 1 balie met 1 raam en daarvoor stond het rijen dik. Er hing daar altijd "the smell of fear". Iedereen stond te hopen/te bidden dat ze niet tandarts v.d. Berg toegewezen kregen. Dat was de slager in mijn tijd. Die boorde nooit, trok gelijk alles. En was heel onaardig, vooral tegen kinderen. Mijn moeder is bijna al haar kiezen bij hem verloren. Gelukkig heb ik hem nooit gehad. Mijn vader had in die tijd altijd tandarts Karthaus, die was heel bijzonder, werkte met de modernste apparatuur en was nog aardig ook. Ik ga er vandaag de dag nog steeds naar de tandarts. Nu zit er nog maar 1 tandarts.

Nasmaak

wat ik mij van dr.Lieve herinner is de smaak van nicotine. Als hij met zijn vingers in je mond zat, zonder de handschoenen die zij tegenwoordig aan hebben natuurlijk, proefde ik de smaak van nicotine en dat is mij altijd bijgebleven, buiten het gebrom van de boor natuurlijk.

Huissie

toen ik in de jaren dertig/veertig naar de tandarts in het Westerpark moest, noemden we die locatie "Het Huissie."
ben benieuwd of die naam nog steeds gebruikt wordt en of daar sowieso nog gevuld en getrokken wordt. (in de medische zin dan uiteraard).

re/ tandarts/paardenslager

Ja wat moet dat moet, hij maakte er zelf ook geen probleem van, dat kinderen als de dood voor hem waren. Maar hij zal al wel overleden zijn, moge hij rusten in vrede. Hij heeft menigmaal mijn gebit in ogenschouw genomen en was altijd zeer verheugd als hij een gaatje vond. Ik ben blij dat ik hem maar weinig reden tot lachen heb gegeven,
Helaas voor de man, dat pas later gewaardeerd wordt wat je doet, dat was met je ouders, de meester en juf op school en ook zijn beroepsgroep pas na het aanschaffen van het kunstgebit. Jammer maar het is niet anders

re / tandarts

Jan, je kan het zo lekker raak neerzetten, met naam en toenaam. Het is zoals het was. Ik wilde geen namen noemen. Misschien leeft deze "Lieve" man nog, en krijgt hij spijt van wat hij ons aangedaan heeft als hij dit leest! Maar eigenlijk moet je hem bedanken omdat hij je van een zere kies heeft verlost. Geef het toe!

De paardenslager

Die tandarts heette Lieve, ja hoe kom je er op he?
Een grote kerel altijd een jas met korte mouwen met daar uit twee boomstammen van armen met kolenschoppen van handen en een grote dikke kop, als kind was je er zeer van onder de indruk. Als die meneer Lieve zou hebben gekregen wat hem allemaal is toegewenst, had hij aan drie mensenlevens niet genoeg hebben om het uit te zieken.

Hoofdstuk 8

Leuk verhaal
Wij hadden vroeger ook een paardenslager als tandarts in noord
Nu heb ik er een die een lintje verdiend
(tandarts Sijbrands nieuwendammerdijk)