Zijn tongval verraadt een afkomst van beneden de rivieren, maar in zijn doen en laten is portefeuillehouder Welzijn en Onderwijs Anton Ederveen (Nijmegen, 1971) na al die jaren een echte Slotermeerder. Hij kwam in 1989 als student Europese Studies naar de ´Amstelbierflat´ aan de Harry Koningsbergerstraat en is sindsdien niet meer uit Nieuw West vertrokken.
En Anton heeft het hier duidelijk naar zijn zin. In zijn knusse werkkamer op de zevende verdieping van het Tuinstadhuis staat hij mij vriendelijk te woord en neemt alle tijd eens lekker over Slotermeer te babbelen. Of ie een favoriet plekje heeft in het stadsdeel. Jazeker heeft hij dat. Vanuit zijn huis loopt hij altijd over het Meerwaldtpad door het groen rechstreeks naar kantoor. Een oase van groen, licht en ruimte noemt hij het zelf.
Overigens was de kennismaking met Amsterdam Nieuw West voor Anton een heuse openbaring. Hij verruilde het rustieke Limburgse Venray voor het grote en ruimopgezette Slotermeer. “Dit was de grote stad, met brede straten en imposante woonblokken waarin heel veel mensen bij elkaar wonen”, aldus Ederveen. Hij wende echter snel aan zijn nieuwe omgeving en koestert al sinds jaar en dag de ruimte en het licht van zijn geliefde stadsdeel.
Wie veronderstelt dat Anton er als student de kantjes van af liep, vergist zich echter schromelijk. Hij werd lid van de lokale CDJA, de jongerenafdeling van de christendemocraten, en heeft in de jaren tot aan zijn portefeuillehouderschap de meest uiteenlopende commissies bemand en voorgezeten. Het meest trots is hij naar eigen zeggen op de Tienercentra De Basizz en De Buzz. Met het enthousiaste jongerenwerk is een aanbod gerealiseerd dat door veel jongeren wordt gebruikt en gewaardeerd.
Sinds 1997 woont Anton in buurt 3 en hij voelt zich daar als een vis in het water. Er bestaat in de buurt een groot gevoel van saamhorigheid en mensen zijn altijd bereid een helpende hand te bieden als er bijvoorbeeld ergens geklust moet worden. Wel geeft hij toe dat de buurt met name de laatste jaren nogal is veranderd. Toen hij kwam woonden er nog veel Amsterdammers uit de oude binnenstad. Daarvoor in de plaats komen nu veel bewoners van Turkse en Marokkaanse afkomst. Zelf zit Ederveen daar niet mee, integendeel, hij vindt het een goede ontwikkeling dat inmiddels ook de zonen en dochters van de eerste immigranten in Geuzenveld Slotermeer een huis willen kopen. Aan de andere kant kan hij het zich wel voorstellen dat het voor sommigen — met name voor de bewoners van het eerste uur — wel erg snel gaat met de verandering.
Ter afsluiting van het interview vraag ik Anton wat voor hem de betekenis is van stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer. Even denkt hij na en zegt dan met een glimlach om zijn mond dat iemand anders het de week daar voor mooi typeerde. Hij was op bezoek bij de Bazelhof in Geuzenveld en daar vertelde een buurtbewoner dat het huis voor verstandelijk gehandicapten eigenlijk een dorp in een dorp is. En zo ziet de portefeuillehouder zijn woon- en werkomgeving graag: als een dorp in de grote stad, waar een ieder zijn plekje vindt, met gemeenschapszin en met begrip en een luisterend oor voor elkaar. Net zoals in Limburg!
Gepubliceerd: 10 februari 2006
Naar politiekelink
