Jan van Zijp
De enige keus - tenminste toen - die ik had, was naar Nederland vertrekken. Bij aankomst viel Nederland hartstikke tegen. Het weer, het klimaat, de woonsituatie, de gewoontes hier…ja, de eerste twee jaren vielen erg tegen.
Later leerde ik mijn man kennen en omdat hij een halve woning had, verbeterde de woonsituatie. Toen ging alles heel voorspoedig. Ik kreeg mijn kind en ik hoefde niet meer zo lang te reizen naar mijn werk. En ik maakte vrienden en kennissen. Dat maakte het leven draaglijker.
Nu ben ik 42 jaar verder en ik weet niet beter of dit is mijn Vaderland. Ik ben gepensioneerd en geniet daarvan. Suriname is heel ver weg . Soms heb ik heimwee, bijvoorbeeld als vrienden terugkomen van vakantie. In Nederland is toch alles anders, bijvoorbeeld binnenzitten. Dat kan ook heel gezellig zijn. Maar als ik terugdenk aan Suriname, dan zaten we daar altijd buiten. Natuurlijk verheerlijkte ik dat. En nu weet ik niet beter dan hoe het leven in Holland is.
Kijk hier naar het fotoverhaal van Lize op YouTube.
Dit verhaal is één van de fotoverhalen (zogenaamde digi-tales) die onder leiding de fotografen Dominique Panhuysen en Bernice Siewe door vrouwen uit Nieuw-West tijdens een aantal workshops in Vrouw en Vaart gemaakt zijn.