In zeven jaar tijd ben ik een heel ander "vrolijker" en actiever mens geworden. Ik heb leren omgaan en accepteren wat ik wel en niet kan met mijn handicaps. En wat ik wel kan is veel meer dan ik ooit had kunnen dromen. Dat heeft te maken met de vele nieuwe vrienden en hernieuwde vriendschappen, reacties en verhalen op de site van het Geheugen van West, maar ook omdat ik iemand ontmoet heb die me zangles is gaan geven.
Na een jaar zangles ging ik begin november 2010 een kijkje nemen bij Zangtheatergroep Cantare. Het bleef niet bij kijken, ik mocht die avond gelijk meezingen met het koor ... en er werd me gevraagd of ik volgende week weer kwam.
Na een maand werd ik lid van de Zangtheatergroep Cantare. Wat een leuke wending in mijn leven "zingen en dansen" daar word je toch blij van. Nee, ik zing niet solo, met het koor meezingen en acteren vind ik veiliger.
Zachtjes aan kreeg ik door dat ik midden in de voorbereidingen voor een nieuw Cantare-programma zat en traden wij eind maart en begin april 2011 op in vier voorstellingen.
Ik zou iedereen voor gek verklaard hebben als ze me dit voorspeld hadden maar 'wat een geweldige ervaring!'
Ik hoop nog jaaaaaaaaren mee te mogen zingen en dansen bij Cantare.
De website van Zangtheatergroep Cantare: http://www.cantare.nu
